ბრილინტა 90მგ #56ტ(შვედ)

ბრილინტა 90მგ
56 ტაბლეტი

სავაჭრო დასახელება: ბრილინტა.

საერთაშორისო არაპატენტური დასახელება: ტიკაგრელორი.

წამლის ფორმა: აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები.

1 ტაბლეტის შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება: ტიკაგრელორი 90მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი 126მგ, კალციუმის ჰიდროფოსფატი 63მგ, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი 9მგ, ჰიპროლოზა 9მგ, მაგნიუმის სტეარატი 3მგ;

გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა 2910 5,6მგ, ტიტანის დიოქსიდი E 171 1,7 მგ, ტალკი 1,0მგ, მაკროგოლი 400 0,6მგ, საღებავი რკინის ყვითელი ოქსიდი E 172 0,1 მგ.

აღწერა

მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, აპკიანი გარსით დაფარული ყვითელი ფერის ტაბლეტები, გრავირებით 90 ერთ მხარეს.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანტიაგრეგანტული საშუალება.

ათქ კოდი: В01АС24.

კლინიკური მახასიათებლები

თერაპიული ჩვენება

ბრილინტა აცეტილსალიცილის მჟავასთან (ASA)  ერთად ნაჩვენებია ათეროთრომბოზული მოვლენების პრევენციისთვის მოზრდილ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მწვავე კორონარული სინდრომი (არასტაბილური ანგინა, ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტი [NSTEMI] ან ST სეგმენტის ელევაციით მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტი [STEMI]); იმ პაციენტების ჩათვლით რომელთა მენეჯმენტიც ხდება კონსერვატულად და რომლებსაც უტარდებათ პერკუტანული კორონარული ინტერვენცია (PCI) ან კორონარული არტერიების შუნტირება  (CABG).

დოზირება და გამოყენების მეთოდი

დოზირება

ბრილინტათი მკურნალობა უნდა დაიწყოს ერთჯერადი 180მგ დატვირთვის დოზით (ორი 90მგ ტაბლეტი) და გაგრძელდეს დღე-ღამეში ორჯერ 90მგ-ს მიღებით. პაციენტებმა, რომლებიც ბრილინტას იღებენ, აგრეთვე უნდა გამოიყენონ ASA ყოველდღიურად თუ არ არსებობს სპეციფიური უკუჩვენება. ASA-ს საწყისი დოზის შემდეგ ბრილინტას მიღება უნდა გაგრძელდეს ASA-ს შემანარჩუნებელ დოზასთან (75-150მგ) ერთად (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები).

მკურნალობა რეკომენდებულია 12 თვის განმავლობაში, სანამ არ დადგება ბრილინტას მოხსნის კლინიკური ჩვენება (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები). 12 თვეზე ხანგრძლივი გამოცდილება შეზღუდულია.

პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მწვავე კორონარული სინდრომი  (ACS), ანტითრომბოციტული თერაპიის ნაადრევმა მოხსნამ ბრილინტას ჩათვლით შეიძლება გამოიწვიოს კარდიოვასკულური მიზეზით გამოწვეული სიკვდილის, მიოკარდიუმის ინფარქტის ან ინსულტის რისკის ზრდა პაციენტის მიმდინარე დაავადების შედეგად. აქედან გამომდინარე, მკუნრალობის ადრე მოხსნას უნდა მოერიდონ.  

პაციენტმა ბრილინტას დოზის გამოტოვების შემთხვევაში უნდა მიიღოს მხოლოდ ერთი ტაბლეტი (შემდეგი დოზა) დაგეგმილ დროს.

პაციენტები, რომლებიც კლოპიდოგრელით მკურნალობენ, შეიძლება პირდაპირ გადავიდნენ ბრილინტაზე საჭიროების შემთხვევაში (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები). პრასუგელიდან ბრილინტაზე გადასვლა გამოკვლეული არ არის.

განსაკუთრებულიპოპულაციები

ხანდაზმულები

ხანდაზმულებში დოზის ცვლილება საჭირო არ არის (იხ. ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები)

თირკმლისდაზიანება

თირკმლის დაზიანების მქონე პაციენტებში დოზის ცვლილება აუცილებელი არ არის (იხ. ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები)

ღვიძლისდაზიანება

ღვიძლის მწვავე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ტიკაგრელორი შესწავლილი არ არის, აქედან გამომდინარე, ამ პირებში მისი გამოყენება უკუნაჩვებებია (იხ. უკუჩვენება) ღვიძლის საშუალო უკმარისობით დაავადებული პაციენტების შესახებ არსებობს მხოლოდ შეზღუდული ინფორმაცია. დოზის ცვლილება რეკომენდებული არ არის, მაგრამ ტიკაგრელორი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ (იხ. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას და ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები). ღვიძლის მსუბუქი უკმარისობით დაავადებული პაციენტებისთვის დოზის ცვლილება აუცილებელი არ არის  (იხ.ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები).

პედიატრიულიპოპულაცია

18 წლამდე ასაკის ბავშვებში ტიკაგრელორის უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. ტიკაგრელორის გამოყენება ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემიის მქონე ბავშვებში მიზანშეწონილი არ არის (იხ. „ფარმაკოდინამიკური მახასიათებლები“ და „ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები“).

გამოყენების მეთოდი

პერორალური გამოყენებისთვის.

ბრილინტას გამოყენება შეიძლება საკვებთან ერთად და მის გარეშე.

იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც არ შეუძლიათ ტაბლეტის მთლიანად გადაყლაპვა, შესაძლებელია ტაბლეტების წვრილად დაფხვნა, ნახევარ ჭიქა წყალში გახსნა და დაუყოვნებლივ დალევა. შემდეგ ჭიქა უნდა გაირეცხოს ნახევარი ჭიქა წყლით და შიგთავსი უნდა დალიონ.  მიქსტურის გამოყენება აგრეთვე შესაძლებელია ნაზოგასტრალური მილის  (CH8 ან მეტი) საშუალებით. მიქსტურის გამოყენების შემდეგ მნიშვნელოვანია ნაზოგასტრალური მილის წყლით ჩარეცხვა.

უკუჩვენება

• მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან შემავსებლების პარაგრაფში ჩამოთვლილი შემავსლებლების მიმართ (იხ. არასასურველი ეფექტები);
• აქტიური პათოლოგიური სისხლდენა;
• ანამნეზში ინტრაკრანიალური ჰემორაგია (იხ. არასასურველი ეფექტები);
• ღვიძლის მწვავე უკმარისობა (იხ. დოზირება და გამოყენების მეთოდი, განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის და ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები) CYP3A4 ძლიერ ინჰიბიტორებთან ერთად მიღება (მაგ. კეტოკონაზოლი, კლარიტრომიცინი, ნეფაზოდონი, რიტონავირი და ატაზანავირი), რადგან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტიკაგრელორისადმი ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი გაზრდა (იხ. ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები).

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას

სისხლდენის რისკი

3 ფაზის ცენტრალურ კვლევაში (PLATO (თრომბოციტების ინჰიბირება და პაციენტის გამოსავალი) 18,624 პაციენტი) გამორიცხვის მთავარი კრიტერიუმები მოიცავდა სისხლდენის, კლინიკურად მნიშვნელოვანი თრომბოციტოპენიის ან ანემიის მომატებულ რისკს, ანამნეზში ინტრაკრანიალურ ჰემორაგიას, ბოლო 6 თვის განმავლობაში გასტროინტესტინურ სისხლდენას ან ბოლო 30 დღის განმავლობაში გადატანილ მასშტაბურ ოპერაციას. მწვავე კორონარული სინდრომით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც ბრილინტათი და ASA-თი მკურნალობდნენ, გამოვლინდა არა-CABG მასშტაბური სისხლდენის რისკის ზრდა და აგრეთვე ზოგადი სისხლდენა და უფრო მეტ შემთხვევაში იყო საჭირო სამედიცინო ზედამხედველობა სისხლდენის დროს ე.ი მასშტაბური + მცირე PLATO სისხლდენა მაგრამ არა ფატალური ან სიცოცხლისთვის სახიფათო სისხლდენა (იხ. არასასურველი ეფექტები).

აქედან გამომდინარე, ტიკაგრელორის გამოყენება პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ სისხლდენის მომატებული რისკი, უნდა დაბალანსდეს ათეროთრომბოზული მოვლენების პრევენციის სარგებლით.  კლინიკური ჩვენების შემთხვევაში ტიკაგრელორი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტების შემდეგ ჯგუფებში:

• სისხლდენისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტები (მაგ. ტრავმის, ბოლო დროს გადატანილი ოპერაციის, კოაგულაციის დარღვევის, აქტიური ან ბოლო პერიოდში არსებული გასტროინტესტინური სისხლდენის ჩათვლით) ან პაციენტები, რომლებსაც გაზრდილი აქვს ტრავმის შედეგად სისხლდენის წარმოქმნის რისკი. ტიკაგრელორის გამოყენება უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ აქტიური პათოლოგიური სისხლდენა, ანამნეზში ინტრაკრანიალური ჰემორაგია და ღვიძლის მწვავე უკმარისობა (იხ. უკუჩვენება)
• პაციენტები, რომლებიც იღებენ სამედიცინო პროდუქტებს, რომლებმაც შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის რისკი (მაგ. ანთებისსაწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები (აასს), ორალური ანტიკოაგულანტები და/ან ფიბრინოლიზური საშუალებები) ტიკაგრელორის დოზირების შემდეგ 24 საათის განმავლობაში

თრომბოციტების ტრანსფუზიამ არ შეამცირა ტიკაგრელორის ანტითრომბოზული ეფექტი ჯანმრთელ მოხალისეებში და ნაკლებ სავარაუდოა კლინიკური სარგებელი სისხლდენის მქონე პაციენტებში. რადგან ტიკაგრელორის დესმოპრესინთან ერთად გამოყენებამ არ შეამცირა სისხლდენის დრო, კლინიკური სისხლდენის მენეჯმენტში ამ უკანასკნელის ეფექტურობა ნაკლებსავარაუდოა (იხ. ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები) 

ანტიფიბრინოლიზური თერაპია (ამინოკაპრონის მჟავა ან ტრანექსამის მჟავა) და/ან VIIa რეკომბინანტული ფაქტორით თერაპია შეიძლება ზრდიდეს ჰემოსტაზს. ტიკაგრელორის მიღება შეიძლება განახლდეს სისხლდენის მიზეზის იდენტიფიცირების და კონტროლის შემდეგ.

ქირურგიული ოპერაცია

პაციენტებს უნდა ურჩიონ, რომ მათ მკურნალ ექიმებს და სტომატოლოგებს ნებისმიერი ოპერაციის დაგეგმვამდე და ახალი სამკურნალო პროდუქტის მიღებამდე აცნობონ, რომ ტიკაგრელორს იღებენ.

PLATO კვლევაში პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებოდათ კორონარული არტერიების შუნტირება (CABG), ტიკაგრელორის გამოყენებისას სისხლდენა უფრო ხშირი იყო,  ვიდრე კლოპიდოგრელის მიღებისას, როდესაც მისი გამოყენება წყდებოდა ოპერაციამდე 1 დღით ადრე,  მაგრამ სიხშირე კლოპიდოგრელის მსგავსი იყო  თერაპიის ოპერაციამდე 2 დღით ან უფრო ადრე შეწყვეტისას (იხ. არასასურველი ეფექტები). თუ პაციენტს უნდა გაუკეთდეს გეგმიური ოპერაცია და ანტითრომბოციტური ეფექტი სასურველი არ არის, ტიკაგრელორი უნდა მოიხსნას ოპერაციამდე 5 დღით ადრე (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები)

ღვიძლის დაზიანება

ტიკაგრელორის გამოყენება უკუნაჩვენებია ღვიძლის მწვავე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში (იხ.დოზირება და გამოყენების მეთოდი და უკუჩვენება). ღვიძლის საშუალო უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ტიკაგრელორის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია, აქედან გამომდინარე, ამ პირებში საჭიროა სიფრთხილე (იხ. დოზირება და გამოყენების მეთოდი და ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები)

ბრადიკარდიის რისკის მქონე პაციენტები

კლოპიდოგრელთან შედარებით, ტიკაგრელორით მკურნალობის დროს ჰოლტერის ეკგ მონიტორინგმა აჩვენა უმეტესად ასიმპტომური ვენტრიკულური პაუზების სიხშირის ზრდა. ტიკაგრელორის უსაფრთხოების და ეფექტურობის შეფასების მთავარ PLATO კვლევას გამოეთიშნენ პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებოდათ ბრადიკარდიის მომატებული რისკი (მაგ. პაციენტები პეისმეიკერის გარეშე, რომლებსაც აღენიშნებათ სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი, მე-2 ან მე-3 ხარისხის ავ ბლოკადა ან ბრადიკარდიასთან დაკავშირებული სინკოპე). აქედან გამომდინარე, შეზღუდული კლინიკური გამოცდილების გამო ტიკაგრელორი ამ პაციენტებში სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები).

დამატებით, სიფრთხილეა საჭირო ტიკაგრელორის ბრადიკარდიის გამომწვევ პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას. თუმცა, კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი რეაქციები არ აღინიშნა PLATO კვლევაში ბრადიკარდიის გამომწვევ ერთ ან მეტ მედიკამენტთან ერთად მიღებისას (მაგ. 96% ბეტა-ბლოკერები, 33% კალციუმის არხების ბლოკერები დილთაიზემი და ვერაპამილი, 4% დიგოქსინი) (იხ. ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები). 

PLATO -ში ჰოლტერით ქვე-კვლევისას ტიკაგრელორის მიღებისას უფრო მეტ პაციენტს აღენიშნებოდა 3 სეკუნდზე მეტი ვენტრიკულური პაუზა, ვიდრე კლოპიდოგრელის გამოყენებისას  ACS-ს მწვავე ფაზაში. ჰოლტერით აღმოჩენილი ვენტრიკულური პაუზების ზრდა უფრო მაღალი იყო გულის ქრონიკული უკმარისობით (გიდ) დაავადებულ პაციენტებში, ვიდრე კვლევის საერთო პოპულაციაში  ACS-ს მწვავე ფაზისას, მაგრამ, არა ტიკაგრელორის ერთი თვის განმავლობაში მიღებისას, ან კლოპიდოგრელთან შედარებით. პაციენტების ამ პოპულაციის დისბალანსთან დაკავშირებით არ აღინიშნა გვერდითი კლინიკური შედეგები (სინკოპეს და პეისმეიკერის ჩადგმის ჩათვლით) (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები).

პოსტმარკეტინგულ პირობებში პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ ტიკაგრელორს, აღწერილია ბრადიარითმული მოვლენები და AV ბლოკადა (იხ. „არასასურველი ეფექტები“), ძირითადად პაციენტებში ACS-ით, რომელთა შემთხვევაშიც გულის იშემიას და თანმხლებ მედიკამენტებს, რომლებიც ამცირებენ გულისცემას ან გავლენას ახდენენ გულის გამტარობაზე, შეუძლიათ ზემოქმედების მოხდენა.  პაციენტის კლინიკური მდგომარეობა და თანმხლები მედიკამენტები უნდა შეფასდეს, როგორც პოტენციური მიზეზები მკურნალობის კორექტირებამდე.

დისპნოე

პაციენტებში, რომლებიც ტიკაგრელორს იღებდნენ, აღწერილი იყო დისპნოე. დისპნოე ჩვეულებრივ მსუბუქი ან საშუალო ინტენსივობისაა და ხშირად ქრება მკურნალობის მოხსნის საჭიროების გარეშე. პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ასთმა/ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება (ფქოდ), შეიძლება მომატებული იყოს ტიკაგრელორის გამოყენებისას დისპნოეს განვითარების აბსოლუტური რისკი. ტიკაგრელორი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ასთმა და/ან ფქოდ. მექანიზმი დადგენილი არ არის. თუ პაციენტი აღნიშნავს ახალ, გახანგრძლივებულ ან გაუარესებულ დისპნოეს, ეს მოვლენა სრულად უნდა შეფასდეს და აუტანლობის შემთხვევაში ტიკაგრელორით მკურნალობა უნდა შეწყდეს. დამატებით დეტალები იხ. პარაგრაფში არასასურველი ეფექტები.  

ცენტრალური ძილის აპნოე

პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში აღწერილია ცენტრალური ძილის აპნოე, მათ შორის ჩეინ-სტოკსის სუნთქვის შემთხვევები პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ ტიკაგრელორს. თუ არსებობს ეჭვი ცენტრალური ძილის აპნოეს შესახებ, უნდა განიხილებოდეს შემდგომი კლინიკური შეფასება.

კრეატინინის მომატება

ტიკაგრელორით მკურნალობისას შეიძლება მოიმატოს კრეატინინის დონემ. მექანიზმი დადგენილი არ არის. თირკმლის ფუნქციის შემოწმება უნდა მოხდეს რუტინული სამედიცინო პრაქტიკის შესაბამისად. ACS დაავადებულ პაციენტებში რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის შემოწმება ტიკაგრელორით მკურნალობის დაწყებიდან ერთი თვის შემდეგ, განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიაქციონ 75 წლის და უფროსი ასაკის პაციენტებს, თირკმლის საშუალო/მწვავე უკმარისობით დაავადებულ პირებს და იმ პაციენტებს რომლებიც ანგიოტენზინის რეცეპტორების ბლოკერებით (ARB) მკურნალობენ.

შარდის მჟავას მომატება

ტიკაგრლორით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს ჰიპერურიკემია (იხ. არასასურველი ეფექტები). სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ჰიპერურიკემია ან ნიკრისის ქარით გამოწვეულo ართრიტი. უსაფრთხოების გამო ტიკაგრელორის გამოყენება უკუნაჩვენებია შარდის მჟავას ნეფროპათიით დაავადებულ პაციენტებში.

თრომბოზური თრომბოციტოპენიური პურპურა (TTP)

თრომბოზური თრომბოციტოპენიური პურპურა (TTP) ძალიან იშვიათად არის აღწერილი ტიკაგრელორის გამოყენებისას. ხასიათდება თრომბოციტოპენიით და მიკროანგიოპათიური ჰემოლიზური ანემიით, რაც დაკავშირებულია ნევროლოგიურ აღმოჩენებთან, თირკმლის დისფუნქციასთან ან ცხელებასთნ. TTP პოტენციურად ფატალური მდგომარეობაა და  საჭიროებს შესაბამის მკურნალობას პლაზმაფერეზის ჩათვლით.  

დაბრკოლება თრომბოციტების ფუნქციის ტესტებში ჰეპარინი თინდუცირებული თრომბოციტოპენიის (HIT) დიაგნოსტიკისთვის

ჰეპარინით ინდუცირებულ თრომბოციტების აქტივაციის (HIPA) ტესტში, რომელიც გამოიყენება  HIT დიაგნოსტიკისთვის, თრომბოციტების საწინააღმდეგო ფაქტორი 4/ჰეპარინის ანტისხეულები პაციენტის შრატში ააქტიურებენ  ჯანმრთელი დონორების თრომბოციტებს ჰეპარინის არსებობის დროს.

ცრუ უარყოფითი შედეგები თრომბოციტების ფუნქციის ტესტში (მოიცავს მაგრამ შეიძლება არ შემოიფარგლებოდეს HIPA ტესტით)  HIT-სთვის აღწერილია პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს ტიკაგრელორი.

ეს უკავშირდება ჯანმრთელი დონორის თრომბოციტებზე  P2Y12-რეცეპტორის ინჰიბირებას ტიკაგრელორით ჩატარებულ ტესტში პაციენტის შრატში/პლაზმაში. ინფორმაცია თანმხლებ მკურნალობაზე ტიკაგრელორით საჭიროა HIT თრომბოციტების ფუნქციის ტესტების ინტერპრეტაციისთვის.

პაციენტებში, ვისაც განუვითარდათ HIT, უნდა შეფასდეს ტიკაგრელორით უწყვეტი მკურნალობის სარგებელი-რისკი, HIT-ის პროთრომბოზული მდგომარეობის გათვალისწინებით  და ასევე სისხლდენის მომატებული რისკის გათვალისწინებით  ანტიკოაგულანტებით და ტიკაგრელორით ერთდროული მკურნალობისას.

სხვა

იმ კავშირის საფუძველზე, რომელიც აღინიშნა PLATO-ში  ASA შემანარჩუნებელ დოზას  და ტიკაგრელორის ეფექტურობას შორის კლოპიდოგრელთან შედარებით, ტიკაგრელორის და  ASA მაღალი შემანარჩუნებელი დოზის (>300მგ) ერთად გამოყენება რეკომენდებული არ არის (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები).

ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთერთქმედების სხვა ფორმები

ტიკაგრელორი ძირითადად არის CYP3A4 სუბსტრატი და CYP3A4-ს მსუბუქი ინჰიბიტორი. ტიკაგრელორი აგრეთვე არის P-გლიკოპროტეინის  (P-gp) სუბსტრატი და P-gp სუსტი ინჰიბიტორი, შეიძლება გაზარდოს P-gp სუბსტრატების ექსპოზიცია.

ტიკაგრელორზე სამედიცინო და სხვა პროდუქტების ეფექტი

CYP3A4 ინჰიბიტორები

• CYP3A4 ძლიერიინჰიბიტორები – კეტოკონაზოლის ტიკაგრელორთან ერთად გამოყენებისას ტიკაგრელორის Cmax და AUC 2.4-და3-პუნქტით იზრდებოდა. აქტიური მეტაბოლიტის Cmax და AUC შემცირდა 89 და 56%-ით. მოსალოდნელია  CYP3A4 სხვა ძლიერი ინჰიბიტორების (კლარიტრომიცინი, ნეფაზოდონი, რიტონავირი და ატაზანავირი) მსგასი ეფექტი და აქედან გამომდინარე ტიკაგრელორთან ერთად მათი გამოყენება უკუნაჩვენებია (იხ. უკუჩვენება და განსაკუთრებული გაფრთხილებები).  
• CYP3A4 საშუალოინჰიბიტორები – დილთიაზემის ტიკაგრელორთან ერთად გამოყენებისას ტიკაგრელორის Cmax 69% და AUC 7-პუნქტით გაიზარდა, აქტიური მეტაბოლიტის Cmax 38% -ით შემცირდა და AUC უცვლელი დარჩა. პლაზმაში დილთიაზემის დონეზე ტიკაგრელორის ეფექტი არ აღინიშნა.  მოსალოდნელია CYP3A4 სხვა საშუალო ინჰიბიტორების (მაგ. ამპრენავირი, აპრეპიტანტი, ერითრომიცინი და ფლუკონაზოლი) მსგავსი ეფექტი და მათი გამოყენება აგრეთვე შეიძლება ტიკაგრელორთან ერთად.
• გრეიპფრუტის წვენის ყოველდღიურად დიდი რაოდენობით მოხმარებისას (3X200მლ) აღინიშნა ტიკაგრელორის ექსპოზიციის 2 პუნქტით ზრდა. პაციენტების უმრავლესობისთვის ექსპოზიციის ზრდის ეს მაგნიტუდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი არ არის.

CYP3A ინდუქტორები

ტიკაგრელორთან ერთად რიფამპიცინის გამოყენებისას ტიკაგრელორის  Cmax და AUC  73% და 86%-ით შემცირდა. აქტიური მეტაბოლიტის  Cmax  უცვლელი დარჩა, AUC დაქვეითდა 46%-ით. მოსალოდნელია რომ  CYP3A სხვა ინდუქტორები (მაგ. ფენიტოინი, კარბამაზეპინი და ფენობარბიტალი) აგრეთვე დააქვეითებს ტიკაგრელორის ექსპოზიციას. ტიკაგრელორის CYP3A-ს ძლიერ ინდუქტორებთან ერთად გამოყენებისას შეიძლება დაქვეითდეს მისი ექსპოზიცია და ეფექტურობა, აქედან გამომდინარე მათი ერთად მიღება რეკომენდებული არ არის.  

ციკლოსპორინი (P-gp და CYP3A ინჰიბიტორი)

ციკლოსპირინის (600მგ) ტიკაგრელორთან ერთად მიღებისას ტიკაგრელორის Cmax და AUC 2.3-და 2.8-პუნქტით გაიზარდა. აქტიური მეტაბოლიტის  AUC გაიზარდა 32%-ით,  Cmax შემცირდა 15%-ით.

არ არსებობს მონაცემები ტიკაგრელორის სხვა აქტიურ ნივთიერებებთან ერთად მიღების შესახებ, რომლებიც აგრეთვე არიან P-gp ძლიერი ინჰიბიტორები და  CYP3A4 საშუალო ინჰიბიტორები (მაგ. ვერაპამილი, ქინიდინი) და აგრეთვე შეუძლიათ გაზარდონ ტიკაგრელორის ექსპოზიცია. თუ კავშირის აცილება შეუძლებელია, მათი ერთობლივად გამოყენება უნდა მოხდეს სიფრთხილით (იხ. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას).

სხვა

კლინიკური ფარმაკოლოგიის ურთერთქმედების კვლევევბმა აჩვენა რომ ტიკაგრელორის და ჰეპარინის, ენოქსაპარინის და ASA ან დესმოპრესინის ერთად გამოყენებას არ ქონდა ეფექტი ტიკაგრელორის ან აქტიური მეტაბოლიტების ფარმაკოკინეტიკაზე და ADP-გამოწვეულ თრომბოციტების აგრეგაციაზე მხოლოდ ტიკაგრელორის გამოყენებასთან შედარებით. კლინიკური ჩვენების შემთხვევაში ტიკაგრელორთან ერთად სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ ჰემოსტაზზე მოქმედი სამედიცინო პროდუქტები.

ACS დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც მორფით მკურნალობდნენ, აღინიშნა ორალური P2Y12 ინჰიბიტორების, ტიკაგრელორის და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ჩათვლით, ექსპოზიციის გახანგრძლივება და დაქვეითება (ტიკაგრელორის ექსპოზიციის 35% შემცირება). ეს ურთიერთქმედება შეიძლება დაკავშირებული იყოს გასტროინტესტინური მობილობის შემცირებასთან და შეიძლება ეხებოდეს სხვა ოპიოიდებსაც. კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია, მაგრამ მონაცემები აჩვენებს ტიკაგრელორის შემცირებულ ეფექტურობას, ტიკაგრელორის და მორფინის ერთად გამოყენებისას ACS მქონე პაციენტებში, რომლებშიც მორფინის გამოყენების გადადება არ შეიძლება და კრიტიკულია  P2Y12 -ს სწრაფი ინჰიბირების საჭიროება, შეიძლება გაითვალისწინონ პარენტერალური P2Y12 ინჰიბიტორის გამოყენება.

ტიკაგრელორის ეფექტები სხვა სამედიცინო პროდუქტებზე

სამედიცინოპროდუქტები, რომლებიც  CYP3A4-თმეტაბოლიზდება

• სიმვასტატინი – ტიკაგრელორის სიმვასტატინთნ ერთდ მიღებისას სიმვასტატინის Cmax  81% და AUC  56%-ით გაიზარდა, სიმვასტატინის მჟავას   Cmax 64% და AUC 52%-თ გაიზარდა, ზოგიერთ ინდივიდში 2-3 პუნქტით. ტიკაგრელორის სიმვასტატინის 40მგ-ზე მაღალ სადღეღამისო დოზასთან ერთად მიღებამ შეიძლება გამოწვიოს სიმვასტატინის გვერდითი რეაქციები და უნდა შეადარონ პოტენციურ სარგებელს. პლაზმაში ტიკაგრელორის დონეზე არ აღინიშნა სიმვასტატინის ეფექტი. ტიკაგრელორს შეიძლება მსგავსი ეფექტი ქონდეს ლოვასტატინზე. ტიკაგრელორის და სიმვასტატინის ან ლოვსტატინის დღე-ღამეში 40მგ-ზე მეტი დოზის ერთად მიღება რეკომენდებული არ არის. 
• ატორვასტატინი - ატორვასტატინის და ტიკაგრელორის მიღებისას ატორვასტატინის მჟავას Cmax 23% და AUC  36%-ით გაიზარდა. AUC და Cmax მსგავსი ზრდა აღინიშნა ატორვასტატინის მჟავას ყველა მეტაბოლიტისთვის. ზრდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი არ არის.
• არ შეიძლება გამოირიცხოს სხვა შტამებზე მსგავსი ეფექტი, რომლებიც CYP3A4თი PLATO -ში პაციენტებმა რომლებიც ტიკაგრელორს იღებდნენ მიიღეს სხვადასხვა შტამები, ეჭვი არ გაჩენილა სტატინების უსაფრთხოებაზე  PLATO-ს კონტინგენტის 93%-ში, რომლებიც ამ სამედიცინო პროდუქტს იღებდნენ.

ტიკაგრელორი არის CYP3A4 -ს მსუბუქი ინჰიბიტორი. ტიკაგრელორის და ვიწრო თერაპიული ინდექსის მქონე CYP3A4 სუბსტრატების ერთად გამოყენება (მაგ. ციზაპრიდი ან ერგოტის ალკალოიდები) რეკომენდებული არ არის, რადგან ტიკაგრელორი ზრდის ამ სამედიცინო პროდუქტების ექსპოზიციას.

P-gp სუბსტრატები (დიგოქსინის, ციკლოსპორინისჩათვლით)

ტიკაგრელორის გამოყენებისას დიგოქსინის Cmax  75% და AUC 28%-ით გაიზარდა. დიგოქსინის საშუალო დონე 30%-ით გაიზარდა ტიკაგრელორთან ერთად გამოყენებისას ზოგიერთ ინდივიდში, მაქიმალური ზრდა შეადგენდა 2 პუნქტს. დიგოქსინის გამოყენებისას ტიკაგრელორის და მისი აქტიური მეტაბოლიტების  Cmax და AUC არ შეიცვალა. აქედან გამომდინარე ტიკაგრელორთან ერთად  ვიწრო თერაპიული ინდექსის მქონე  P-gp დამოკიდებული სამედიცინო პროდუქტების გამოყენებისას რეკომენდებულია შესაბამისი კლინიკური და/ან ლაბორატორიული მონიტორინგი.

სისხლში ციკლოსპორინის დონეზე არ აღინიშნა ტიკაგრელორის ეფექტი. ტიკაგრელორის ეფექტი P-gp  სხვა სუბსტრატებზე შესწავლილი არ არის.

სამედიცინოპროდუქტები, რომლებიც CYP2C9-თიმეტაბოლიზდება

ტიკაგრელორის ტოლბუტამიდთან ერთად გამოყენებამ არ გამოიწვია პლაზმაში რომელიმე სამედიცინო პროდუქტის დონის ცვლილება, რაც მიუთითებს რომ ტიკაგრელორი არ არის CYP2C9 ინჰიბიტორი და ნაკლებად სავარაუდოა ისეთი მედიკამენტების CYP2C9-თი მედიატირებულ მეტაბოლიზმზე მოქმედება, როგორიცაა ვარფარინი და ტოლბუტამიდი.

ორალურიკონტრაცეპტივები

ტიკაგრელორის, ლევონორგესტრელის და ეთინილ ესტრადიოლის გამოყენებისას ეთინილ ესტრადიოლის ექსპოზიცია დაახლეობით 20%-ით გაიზარდა მაგრამ არ შეიცვალა ლევონორგესტრელის ფარმაკოკინეტიკა. ორალურ კონტრაცეპტივებზე კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტი მოსალოდნელი არ არის ლევონორგესტრელის, ეთინილ ესტრადიოლის და ტიკაგრელორის ერთად გამოყენებისას.

ბრადიკარდიისგამომწვევისამედიცინოპროდუქტები

უპირატესად ასიმპტომური ვენტრიკულური პაუზების და ბრადიკარდიის გამო სიფრთხილეა საჭირო ტიკაგრელორის ბრადიკარდიის გამომწვევ სამედიცინო პროდუქტებთან ერთად გამოყენებისას (იხ. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას) თუმცა კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი რეაქციები არ აღნიშნა PLATO კვლევაში ბრადიკარდიის გამომწვევ ერთ ან მეტ სამედიცინო პროდუქტთან ერთად მიღებისას (მაგ. 96% ბეტა ბლოკერები, 33% კალციუმის არხების ბლოკერები დილთიაზემი და ვერაპამილი და 4% დიგოქსინი).  

სხვათანმხლებითერაპია

კლინიკურ კვლევებში ტიკაგრელორის გამოყენება ხდებოდა ASA, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან, სტატინებთან, ბეტა-ბლოკერებთან, ანგიოტენზინის გარდამქმნელი ენზიმის (ACE) ინჰიბიტორებთან და ანგიოტენზინის რეცეპტორების ბლოკერების ინჰიბიტორებთან ერთად საჭიროებისამებრ ხანგრძლივი დროით, ასევე მას იყენებდნენ ჰეპარინთან, დაბალი მოლეკულური წონის ჰეპარინთან და ინტრავენურ GpIIb/IIIa ინჰიბიტორებთან ერთად ხანმოკლე დროით (იხ. ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები). ამ სამედიცინო პროდუქტებთან კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი ურთიერთქმედების მტკიცებულება არ აღინიშნა.

ტიკაგრელორის ჰეპარინთან, ენოქსაპარინთან ან დესმოპრესინთან ერთად გამოყენებისას არ აღინიშნა ეფექტი აქტივირებულ  ნაწილობრივ თრომბოპლასტინის დროზე (aPTT), აქტივირებულ კოაგულაციურ დროზე (ACT) ან  Xa ფაქტორის შეფასებებზე. თუმცა პოტენციური ფარმაკოდინამიური ურთირთქმედების გამო სიფრთხილეა საჭირო ტიკაგრელორის და ჰომეოსტაზზე მოქმედი პრეპარატების ერთად გამოყენებისას.  

კანიდან სისხლდენის ანომალიების გამო SSRIs-ს გამოყენების დროს (მაგ. პაროქსეტინი, სერტრალინი და ციტალოპრამი) სიფრთხილეა საჭირო  SSRIs -ს ტიკაგრელორთან ერთად გამოყენებისას რადგან ამან შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის რისკი.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია

შვილოსნობის უნარის მქონექ ალები

ტიკაგრელორით თერაპიის დროს შვილოსნობის უნარის მქონე ქალებმა ორსულობის თავიდან ასაცილებლად უნდა გამოიყენონ კონტრაცეფციის შესაბამისი მეთოდები.

ორსულობა

ორსულ ქალებში არ არსებობს ან არსებობს შეზღუდული მონაცემები ტიკაგრელორის გამოყენების შესახებ. ცხოველების კვლევებმა გამოავლინა რეპროდუქციული ტოქსიურობა (იხ. კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები). ორსულობის დროს ტიკაგრელორის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ძუძუთი კვება

ცხოველებში ხელმისაწვდომმა ფარმაკოდინამიურმა/ტოქსიკოლოგიურმა მონაცემებმა აჩვენა ტიკაგრელორის და მისი აქტიური მეტაბოლიტების რძეში გამოყოფა (იხ.კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები). არ შეიძლება ახალშობილებისთვის რისკის გამორიცხვა. გადაწყვეტილება უნდა იყოს მიღებული ძუძუთი კვების შეწყვეტის ან ტიკაგრელორით თერაპიის შეწყვეტის/შეჩერების შესახებ, ასევე უნდა გაითვალისწინონ ბავშვისთვის ძუძუთი კვების და დედისთვის თერაპიის სარგებელი.

ფერტილობა

ტიკაგრელორს ეფექტი არ ქონდა მამრების ან მდედრების ფერტილობაზე ცხოველებში (იხ.კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები).

ეფექტი ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე

ტიკაგრელორი არ მოქმედებს ან უმნიშვნელო გავლენას ახდენს ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე. ტიკაგრელორით მკურნალობის დროს შეიძლება აღინიშნოს თავბრუსხვევა და კონფუზია. აქედან გამომდინარე პაციენტები, რომლებსაც ეს სიმპტომები აღენიშნებათ ფრთხილად უნდა იყვნენ ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენებისას.

დოზის გადაჭარბება

ტიკაგრელორი კარგად აიტანება 900მგ-მდე ერთჯერადი დოზით. გასტროინტესტინური ტოქსიურობა დოზის შემზღუდავი იყო ერთჯერადი დოზის ზრდის კვლევაში. სხვა კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი რეაქციები, რომლებიც შეიძლება განვითარდეს დოზის გადაჭარბებისას მოიცავს დისპნოეს და ვენტრიკულურ პაუზებს (იხ. არასასურველი ეფექტები).

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს ზემოაღწერილი გვერდითი რეაქციები და უნდა მოხდეს ეკგ მონიტორინგი.

ამჟამად უცნობია ანტიდოტი ტიკაგრელორის ეფექტების შექცევადობისთვის, ტიკაგრელორის დიალიზი მოსალოდნელი არ არის (იხ. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის).  დოზის გადაჭარბების მკურნალობა უნდა მოხდეს სტანდარტული სამედიცინო პრაქტიკის მიხედვით. ტიკაგრელორის დოზის გადაჭარბების მოსალოდნელი ეფექტია სისხლდენის ხანგრძლივობის გაზრდის რისკი რაც დაკავშირებულია თრომბოციტების ინჰიბირებასთან. სისხლდენის დროს  თრომბოციტების ტრანსფუზიის კლინიკური სარგებელი ნაკლებსავარაუდოა (იხ. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის).  სისხლდენის შემთხვევაში უნდა მიიღონ სხვა შესაბამისი დამხმარე ზომები.

ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორები ჰეპარინის გარდა.

მოქმედების მექანიზმი

ბრილინტა შეიცავს ტიკაგრელორს, რომელიც ციკლოპენტილტრიაზოლოპირიმიდინების
(CPTP), ქიმიური კლასის წევრია. იგი არის ორალური, პირდაპირი მოქმედების, სელექციური და P2Y12 რეცეპტორთან შექცევადად დაკავშირებული ანტაგონისტი, განაპირობებს თრომბოციტების ADP-მედიატირებული P2Y12  დამოკიდებული აქტივაციის და აგრეგაციის პრევენციას. ტიკაგრელორი არ იწვევს ADP წარმოქმნის პრევენციას P2Y12 რეცეპტორთან დაკავშირებისას განაპირობებს სიგნალის  ADP-გამოწვეული გადაცემის პრევენციას. რადგან თრომბოციტები მონაწილეობს ათეროსკლეროზის თრომბოზული გართულებების წარმოქმნაში და/ან ევოლუციაში, თრომბოციტების ფუნქციის ინჰიბირება ამცირებს კვ მოვლენების რისკს როგორიცაა გარდაცვალება,  MI ან ინსულტი.  

ტიკაგრელორი აგრეთვე ზრდის ადგილობრივი ენდოგენური ადენოზინის დონეს გამათანაბრებელი ნუკლეოზიდის ტრანსპორტერი -1 (ENT-1)-ს ინჰიბირებით.

ტიკაგრელორი ზრდის ადენოზინით გამოწვეულ შემდეგ ეფექტებს ჯანმრთელ სუბიექტებში და ACS დაავადებულ პაციენტებში: ვაზოდილატაცია (იზომება კორონარული სისხლის ნაკადის ზრდით ჯანმრთელ მოხალისეებში და ACS პაციენტებში, თავის ტკივილი), თრომბოციტების ფუნქციის ინჰიბირება (ადამიანის მთელ სისხლში  in vitro) და დისპნოე. თუმცა ადენოზინის ზრდას და კლინიკურ გამოსავლას შორის (მაგ. ავადობა-სიკვდილიანობა) კავშირი ზუსტად დადგენილი არ არის.

ფარმაკოდინამიური ეფექტები

მოქმედების დაწყება

პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებთ კორონარული არტერიების სტაბილური დაავადება (CAD) ASA-ს მიღებისას ტიკაგრელორი სწრაფად ავლენს ფარმაკოლოგიურ ეფექტს რაც ვლინდება თრომბოციტების აგრეგაციის საშუალო ინჰიბირებით  (IPA) 180მგ დატვირთვის დოზის მიღებიდან 0,5 საათის შემდეგ 41%-ში, მაქსიმალური  IPA ეფექტი- 89% დგება დოზის მიღებიდან 2-4 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 2-8 საათის განმავლობაში. პაციენტების 90%-ში საბოლოო  2 IPA>70%  იყო დოზირებიდან 2 საათის შემდეგ.

მოქმედების დასრულება

თუ იგეგმება CABG პროცედურა, იზრდება ტიკაგრელორით გამოწვეული სისხლდენის რისკი კლოპიდოგრელთან შედარებით, როდესაც მისი მიღება წყდება პროცედურამდე 96 საათით ადრე.  

ჰოლტერითქვე-კვლევა:

PLATO- განმავლობაში ვენტრიკულური პაუზების და სხვა არითმიული ეპიზოდების შესწავლისთვის ჰოლტერის მონიტორინგი ჩატარდა დაახლოებით 3000 პაციენტში, რომელთაგან დაახლოებით 2000-ს ჩანაწერი უტარდებოდა ACS-ს მწვავე ფაზაში და ერთი თვის შემდგომ პერიოდში. ინტერესის ძირითადი ცვლადი იყო ვენტრიკულური პაუზები  ≥3 სეკუნდით. ვენტრიკულური [პაუზები უფრო მეტ პაციენტს აღენიშნებოდა ტიკაგრელორის გამოყენებისას (6.0%) კლოპიდოგრელთან შედარებით (3.5%) მწვავე ფაზაში, ეს მაჩვენებელი1 თვის შემდეგ შეადგენდა 2.2 და 1.6%-ს (იხ.განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის).

ACS-ს მწვავე ფაზაში ვენტრიკულური პაუზების ზრდა უფრო მეტი იყო ანამნეზში  CHF-ს მქონე პაციენტებში, რომლებიც ტიკაგრელორს იღებდნენ (9.2% versus 5.4% CHF ანამნეზის გარეშე; კლოპიდოგრელის გამოყენებისას- 4.0% და  3.6% CHF ანამნეზის გარეშე). დისბალანსი არ გამოვლინდა ერთი თვის შემდეგ:  : 2.0% ტიკაგრელორისთვის და 2.1 კლოპიდოგრელისთვის CHF ანამნეზით და მის გარეშე და 3.8% და 1.4% კლოპიდოგრელისთვის. ამ დისბალანსთან დაკავშირებული არ იყო გვერდითი კლინიკური შედეგები (პეისმეიკერის ჩადგმის დროს). 

PLATO გენეტიკურიქვე-კვლევა

CYP2C19 და ABCB1 გენოტიპირებამ  10,285 პაციენტში PLATO-ში გამოავლინა გენოტიპები ჯგუფის PLATO გამოსავალთან კავშირი. ტიკაგრელორის უპირატესობა კლოპიდოგრელთან შედარებით მასშტაბური კვ მოვლენების შემცირებაში მნიშვნელოვნად არ იცვლებოდა  CYP2C19 ან ABCB1 გენოტიპის პაციენტებში. საერთო  PLATO კვლევის მსგავსად, ტოტალური PLATO მასშტაბური სისხლდენა არ განსხვავდებოდა ტიკაგრელორს და კლოპიდოგრელს შორის CYP2C19 ან ABCB1 გენოტიპის მიუხედავად.  არა-CABG PLATO მასშტაბური სისხლდენა ტიკაგრელორის გამოყენებისას კლოპიდოგრელთან შედარბეით გაიზარდა პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ  CYP2C19 ფუნქციური ალელების ერთ ან მეტი დანაკარგი, მაგრამ მსგავსი იყო პაციენტებში, რომლებიც კლოპიდოგრელს იღებდნენ და არ აღენიშნებოდათ ფუნქციური ალელის დანაკარგი.

ეფექტურობის და უსაფრთხოების კომბინაცია

ეფექტურობის და უსაფრთხოების კომბინაცია (სვ სიკვდილობა მ.ი, ინსულტი ან PLATO-განსაზვრული „ტოტალური მასშტაბური“ სისხლდენა) მიუთითებს, რომ ტიკაგრელორის ეფექტურობის სარგებელი კლოპიდოგრელთან შედარებით არ ქრება სისხლდენის მასშტაბური მოვლენებით (ARR 1.4%, RRR 8%, HR 0.92; p=0.0257) ACS-ს შემდეგ 12 თვის განმავლობაში.

პედიატრიული პოპულაცია

რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პარალელურ ჯგუფებიან III ფაზის კვლევაში (HESTIA 3), ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემიის მქონე 193 პედიატრიული პაციენტი (2-დან 18 წლამდე ასაკის) რანდომიზებული იყო პლაცებოს ან ტიკაგრელორის ჯგუფში 15 მგ-დან 45 მგ-მდე დოზებით, დღეში ორჯერ, სხეულის წონის მიხედვით.

ტიკაგრელორმა გამოიწვია თრომბოციტების მედიანური ინჰიბიცია 35% დოზის მიღებამდე და 56% დოზის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ წონასწორულ მდგომარეობაში.

პლაცებოსთან შედარებით, ტიკაგრელორმა არ აჩვენა მკურნალობის სარგებელი 
ვაზოოკლუზიური კრიზების სიხშირეზე.

ევროპის წამლის სააგენტომ მოიხსნა ბრილინტას კვლევების შედეგების გადაცემის ვალდებულება პედიატრიული პოპულაციის ყველა სუბ-ერთეულში, რომელსაც ანამნეზში აღენიშნებოდა მწვავე კორონარული სინდრომი  (ACS) და მიოკარდიუმის ინფარქტი (MI) (იხ. დოზირება და გამოყენების მეთოდი და ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები).

ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები

ტიკაგრელორს ახასიათებს ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკა და ტიკაგრელორის ან აქტიური მეტაბოლიტისადმი ექსპოზიცია  (AR-C124910XX) დაახლოებით დოზის პროპორციულია 1260მგ-მდე.

აბსორბცია

ტიკაგრელორის აბსორბცია სწრაფად ხდება საშუალო tmax  დაახლოებით 1.5 საათს შეადგენს. ძირითადი მოცირკულირე მეტაბოლიტის AR-C124910XX (აგრეთვე აქტიური) წარმოქმნა სწრაფად ხდება, საშუალო tmax დაახლოებით 2.5 საათს შეადგენს. ჯანმრთელ სუბიექტებში ორალურად ტიკაგრელორის 90მგ დოზის უზმოდ მიღებისას Cmax შეადგენს 529 ნგ/მლ-ს AUC  3451 ნგ*სთ/მლ-ს. მეტაბოლიტის წინაპრების შეფარდება შეადგენს 0.28 Cmax-სთვის და  0.42 AUC-სთვის. ტიკაგრელორის და  AR-C124910XX -ს ფარმაკოკინეტიკა ანამნეზში  MI-ს მქონე პაციენტებში ჩვეულებრივ  ACS პოპულაციის მსგავსი იყო.  PEGASUS კვლევის პოპილაციური ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის საფუძველზე ტიკაგრელორის საშუალო Cmax იყო 391 ნგ/მლ AUC - 3801 ნგ*სთ/მლ მყარ მდგომარეობაში 60მგ-სთვის. 90მგ ტიკაგრელორისთვის  Cmax იყო 627 ნგ/მლ  AUC იყო6255 ნგ*სთ/მლ მყარ მდგომარეობაში.

ტიკაგრელორის საშუალო აბსოლუტური ბიომისაწვდომობა შეადგენდა 36%-ს. ცხიმიანი საკვების მიღებამ გამოიწვია ტიკაგრელორის AUC  21თ-ით ზრდა და აქტიური მეტაბოლიტის Cmax -ის 22%-ით დაქვეითება, მაგრამ ეფექტი არ ქონდა ტიკაგრელორის Cmax-ზე ან აქტიური მეტაბოლიტის   AUC-ზე. ეს მცირე ცვლილებები მინიმალური კლინიკური მნიშვნელობისაა; აქედან გამომდინარე ტიკაგრელორის მიღება შეიძლება საკვებთან ერთად ან მის გარეშე. ტიკაგრელორი ისევე როგორც მისი აქტიური მეტაბოლიტი არის  P-gp სუბსტრატი.

ტიკაგრელორს, რომელიც გამოიყენება წყალში გახსნილი დაფხვნილი ტაბლეტების სახით, ორალურად ან კუჭში შეყავთ ნაზოგასტრალური ზონდით, გააჩნია მთლიან ტაბლეტთან შედარებადი ბიოშეღწევადობა ტიკაგრელორის და აქტიური მეტაბოლიტის AUC და C_max მიხედვით. საწყისი ექსპოზიცია (დოზირებიდან 0,5 და 1 საათის შემდეგ) ტიგაკრელორის წყალში გახსნილი დაფხვნილი ტაბლეტების გამოყენებისას უფრო მაღალი იყო სრულ ტაბლეტთან შედარებით, კონცენტრაციის პროფილი ჩვეულებრივ იდენტურია (2-48 საათი).

განაწილება

მყარ მდგომარეობაში ტიკაგრელორის განაწილების მოცულობა შეადგენს 87.5ლ-ს. ტიკაგრელორი და აქტიური მეტაბოლიტი ექსტენსიურად უკავშირდება ადამიანის პლაზმის ცილებს  (>99.0%).

ბიოტრანსფორმაცია

CYP3A4 არის ტიკაგრელორის მეტაბოლიზმზე და აქტიური მეტაბოლიტის ფორმირებაზე პასუხისმგებელი მთავარი ენზიმი, მათი ურთიერთქმედება CYP3A სხვა სუბსტრატებთან ვარირებს აქტივაციიდან ინჰიბირებამდე.

ტიკაგრელორის მთავარი მეტაბოლიტია AR-C124910XX, რომელიც ასევე აქტიურია in vitro  შეფასებით და უკავშირდება თრომბოციტების P2Y12 ADP-რეცეპტორს. აქტიური მეტაბოლიტის სისტემური ექსპოზიცია შეადგენს ტიკაგრელორის დაახლეობით 30-40%-ს.  

ელიმინაცია

ტიკაგრელორის ელიმინაციის ძირითადი გზაა ღვიძლით მეტაბოლიზმი. რადიოდანიშნული ტიკაგრელორის მიღებისას აღდგება რადიოაქტივობის საშუალოდ 84% (57.8% განავალში, 26.5% შარდში). შარდში ტიკაგრელორის და მისი აქტიური მეტაბოლიტების აღდგენა შეადგენდა დოზის 1%-ზე ნაკლებს. აქტიური მეტაბოლიტის ელიმინაციი ძირითადი გზაა ბილიარული სეკრეცია. საშუალო t1/2 დაახლოებით 7 საათს შეადგენდა ტიკაგრელორისთვის და 8,5 საათს აქტიური მეტაბოლიტისთვის.

განსაკუთრებული პოპულაციები

ხანდაზმულები

პოპულაციის ფარმაკოკიენტიკურ ანალიზში ტიკაგრელორის და აქტიური მეტაბოლიტის უფრო მაღალი ექსპოზიცია (დაახლოებით 25%  Cmax და AUC-სთვის) აღინიშნა ხანდაზმულ ACS პაციენტებში (≥75 წელი) ახალგაზრდებთან შედარებით. ეს განსხვავება კლინიკურად მნიშვნელოვნად არ მიიჩნევა (იხ. დოზირება და გამოყენების მეთოდი)

პედიატრიული პოპულაცია

არსებობს შეზღუდული მონაცემები ბავშვებში ნამგლისებურუჯრედოვანი ანემიით  (იხ.დოზირება და გამოყენების მეთოდი და ფარმაკოდინამიური მახასიათებლები)

HESTIA 3 კვლევაში, 2-დან 18 წლამდე ასაკის პაციენტებმა, რომელთა წონა იყო ≥ 12-დან ≤ 24 კგ-მდე, > 24-დან ≤ 48 კგ-მდე და > 48 კგ, მიიღეს ტიკაგრელორი,  15მგ პედიატრიული დისპერსიული ტაბლეტების სახით. შესაბამისად 15მგ, 30მგ და 45 მგ დოზით, ორჯერ დღეში. პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის საფუძველზე, საშუალო AUC მერყეობდა 1095 ნგ*სთ/მლ-დან 1458 ნგ*სთ/მლ-მდე და საშუალო Cmax მერყეობდა 143 ნგ/მლ-დან 206 ნგ/მლ-მდე წონასწორულ მდგომარეობაში.

სქესი

ტიკაგრელორის და აქტიური მეტაბოლიტის უფრო მაღალი ექსპოზიცია აღინიშნა ქალებში. ეს განსხვავება კლინიკურად ეფექტურად არ მიიჩნევა.

თირკმლის დაზიანება

ტიკაგრელორისადმი ექსპოზიცია დაახლოებით 20%-ით დაბალი იყო, ხოლო აქტიური მეტაბოლიტისადმი ექსპოზიცია დაახლოებით 17%-ით მაღალი იყო თირკმლის მწვავე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი <30მლ/წთ) ნორმალურ ფუნქციასთან შედარებით.

თირკმლის დაავადების ტერმინალური სტადიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ჰემოდიალიზზე იმყოფებოდნენ 90მგ ტიკაგრელორის AUC და Cmax  დიალიზისგან თავისუფალ დროს გამოყენებისას  38 და 51%-ით მაღალი იყო თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე სუბიექტებთან შედარებით. ექსპოზიციის მსგავსი ზრდა აღინიშნა ტიკაგრელორის უშუალოდ დიალიზამდე გამოყენებისას (49% და 61%) რაც მიუთითებს რომ ტიკაგრელორი არ დიალიზდება. აქტიური მეტაბოლიტისადმი ექსპოზიცია ნაკლებად იზრდებოდა (AUC 13-14% და Cmax 17-36%).თირკმლის დაავადების ტერმინალური სტადიის მქონე პაციენტებში თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირების ეფექტი  (IPA) დიალიზზე დამოკიდებული არ იყო  და ჰგავდა თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მაჩვენებლებს (იხ. დოზირება და გამოყენების მეთოდი)

ღვიძლის დაზიანება

ტიკაგრელორის Cmax და AUC ღვიძლის საშუალო უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში 12% და 23%-ით მაღალი იყო ჯანმრთელ სუბიექტებთან შედარებით. თუმცა ტიკაგრელორის  IPA ეფექტი ორივე ჯგუფში მსგავსი იყო. ღვიძლის საშუალო უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში დოზის ცვლილება საჭირო არ არის. ღვიძლის მწვავე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ტიკაგრელორი შესწავლილი არ არის, ღვიძლის საშუალო უკმარისობის მქონე პაციენტებში არ არსებობს ფარმაკოკინეტიკური ინფორმაცია. პაციენტებში, რომლებსაც დასაწყისში აღენიშნებოდათ ღვიძლის ერთი ან მეტი ფუნქციური ტესტის საშუალო ან მწვავე მომატება პლაზმაში ტიკაგრელორის კონცენტრაცია იმ პირების მსგავსი ან ოდნავ მაღალი იყო, რომლებსაც ეს  არ აღენიშნებოდათ. ღვიძლის საშუალო უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში დოზის ცვლილება რეკომენდებული არ არის (იხ.დოზირება და გამოყენების მეთოდი და განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას).

ეთნიკურობა

აზიური წარმომავლობის პაციენტებში საშუალო ბიომისაწვდომლობა 39%-ით მაღალია კავკასიური რასის პირებთან შედარებით. შავკანიან პაციენტებში ტიკაგრელორის ბიომისაწვდომობა 18%-ით დაბალი იყო კავკასიური რასის პირებთან შედარებით, კლინიკურ ფარმაკოლოგიურ კვლევებში იაპონელებში ტიკაგრელორისადმი ექსპოზიცია (Cmax და AUC) დაახლოებით  40%-ით მეტი იყო  (20% წონის მიხედვით ცვლილების შემდეგ) კავკასიური რასის პირებთან შედარებით. ესპანური ან ლათინური წარმოშობის პაციენტებში ექსპოზიცია კავკასიური რასის მსგავსი იყო.

უსაფრთხოების მონაცემები

ტიკაგრელორის და მისი ძირითადი მეტაბოლიტის კლინიკამდელმა მონაცემებმა არ გამოავლინა ადამიანისთვის დაუშვებელი რისკი უსაფრთხოების ფარმაკოლოგიის, ერთჯერადი და განმეორებითი დოზების ტოქსიურობის და გენოტოქსიურობის პოტენციალის კვლევების საფუძველზე. ცხოველების რამდენიმე სახეობაში აღინიშნა კლინიკურად მნიშვნელოვანი გასტროინტესტინური გაღიზიანება  (იხ. არასასურველი ეფექტები).

მდედრ ვირთხებში ტიკაგრელორის მაღალი დოზის გამოყენებისას აღინიშნა საშვილოსნოს სიმსივნეების (ადენოკარცინომა) და ღვიძლის ადენომების სიხშირის ზრდა. საშვილოსნოს სიმსივნეების მექანიზმს სავარაუდოდ შეადგენს ჰორმონალური დისბალანსი, რაც ვირთხებში სიმსივნეებს იწვევს. ღვიძლის ადენომების განვითარების მექანიზმს სავარაუდოდ წარმოადგენს ღვიძლში მღრღნელებისთვის სპეციფიური ენზიმის ინდუქცია. აქედან გამომდინარე, კარცინოგენების აღმოჩენები ადამიანებში ნაკლებად მნიშვნელოვანია.

ვირთხებში დედისთვის ტოქსიური დოზების გამოყენებისას აღინიშნა განვითარების მცირე ანომალიები. კურდღლებში მაღალი დოზის გამოყენებისას აღინიშნა ღვიძლის მომწიფების და ჩონჩხის განვითარების მცირე ჩამორჩენა დედის ტოქსიურობის გარეშე.

ვირთხების და კურდღლების კვლევებმა გამოავლინა რეპროდუქციული ტოქსირობა, დედის წონის მცირე მატება და ახალშობილების გადარჩენის და დაბადების დროს არსებული წონის შემცირება, ზრდის ჩამორჩენით. ტიკაგრელორი იწვევდა არარეგულარულ ციკლს (ძირითადად ციკლის გახანგრძლივებას) მდედრ ვირთხებში მაგრამ არ მოქმედებდა მამრი და მდედრი ვირთხების საერთო ფერტილობაზე. რადიოდანიშნული ტიკაგრელორით ჩატარებულმა ფარმაკოკინეტიკურმა კვლევებმა აჩვენა რომ წინაპარი შენაერთი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ვირთხების რძეში (იხ. ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია)

გამოშვების ფორმა

აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები, 90მგ.

14 ტაბლეტი ალ/პვქ/პვდქ ბლისტერში. 4 ბლისტერი სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში პირველი გახსნის კონტროლით.

შენახვის პირობები

არაუმეტეს 30°С ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა

3 წელი. გამოყენება არ შეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემისწესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3  რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმის დასახელება და მისამართი

ასტრაზენეკა აბ,

SЕ-151 85 სოდერტალიე, შვედეთი.