როიმესერი 3მლ #1ა

0.00 ლარი

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, საყრდენ-მამოძრ.სისტემის ანთებითი, ანთებით დისტრ. დაავად. პრეპარატები

ქვეყანა:

მწარმოებელი:

ჯენერიკი - შეადარეთ ანალოგები: დექსამეტაზონი,ციანოკობალამინი,კებუზონი,ლიდოკაინი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კოდი: 97838

გააზიარე:

შეუკვეთე

გამოყენების ინსტრუქცია: ინფორმაცია პაციენტებისთვის

როიმესერი (Rheumesser®) 3 მლ ამპულები

აქტიური ნივთიერება: კებუზონი, დექსამეტაზონი, ციანოკობალამინი (ვიტამინი B12),

სალიცილამიდ-ო-ძმარმჟავა, ლიდოკაინი

პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით მთლიანი ინსტრუქციას,რადგან ის შეიცავს მნიშვნელოვან ინფორმაციას:

- აუცილებლად შეინახეთ ეს ინსტრუქცია. ხელახლა წაკითხვის საჭიროების შემთხვევაში.

- დამატებითი ინფორმაციის და რჩევის მისაღებად მიმართეთ თქვენს ექიმის,ან ფარმაცევტს

- თუ ეს პრეპარატი გამოწერილია პირადად თქვენთვის, არ გადასცეთ მესამე პირს. ამით შესაძლოა ზიანი მიადგეს სხვა ადამიანებს მაშინაც კი, თუ აღენიშნებათ თქვენნაირი სიმპტომები.

- გვერდითი მოვლენების (მათ შორის ის გვერდითი მოვლენები,რომელიც არ არის აღწერილი ინსტრუქციაში) და უკუჩვენების არსებობის შემთხვევში მიმართეთ თქვენ ექიმს,ან ფარმაცევტს. იხ. ნაწილი 4.

რა წერია ამ ინსტრუქციაში?

1. რა არის როიმესერი და რისთვის გამოიყენება?

2. რას უნდა მიაქციოთ ყურადღება როიმესერის მიღებამდე?

3. როგორ მივიღოთ როიმესერი?

4. რა გვერდითი მოვლენებია მოსალოდნელი?

5. როგორ უნდა შეინახოთ როიმესერი?

6. შეფუთვის შიგთავსი და დამატებითი ინფორმაცია.

1. რა არის როიმესერი და რისთვის გამოიყენება?

როიმესერი არის ანტირევმატული პრეპარატის კომბინაცია სხვა აქტიურ ინგრედიენტებთან,

რომლებსაც აქვთ ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი ან აძლიერებენ ტკივილგამაყუჩებელ

ეფექტს ძლიერი ტკივილის დროს, განსაკუთრებით რევმატიული დაავადებების ან ნერვის

ანთების დროს:

ანტირევმატულ პრეპარატ კებუზონს აქვს ანთების საწინააღმდეგო და

ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი და მის ეფექტს ეხმარება გლუკოკორტიკოიდი

დექსამეტაზონი. ვიტამინი B12, ასევე, ხელს უწყობს ნერვული უჯრედის რეგენერაციას, განსაკუთრებით

გარკვეული ნერვული გაღიზიანების შემთხვევაში. ლიდოკაინი არის

ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება, რომელიც იძლევა თითქმის უმტკივნეულო ინექციის

საშუალებას. დექსამეტაზონის ხსნადობას აუმჯობესებს სალიცილამიდ-ძმარმჟავა.

როიმესერი გამოიყენება მწვავე მტკივნეული ანთების მოკლევადიანი მკურნალობისთვის

შემდეგ დაავადებებში:

- რევმატიზმი

- ნერვის ანთება

- ტკივილი, რომელიც წარმოიქმნება ხერხემლის არეში, მაგ_______., კისრისა და მხრის

მიდამოში (ცერვიკალური სინდრომი) ან ხერხემლის ქვედა და მიმდებარე ნერვული

სისტემის მიდამოში ("რადიკულიტი").

ნებისმიერ შემთხვევაში, ექიმი იღებს გადაწყვეტილებას როიმესერის

გამოყენების თაობაზე; აღნიშნული მედიკამენტი უნდა იყოს გამოყენებული რაც შეიძლება მოკლე და

ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზით.

2. რას უნდა მიაქციოთ ყურადღება როიმესერის მიღებამდე?

როიმესერი არ უნდა იქნეს მიღებული

- თუ ალერგიული ხართ კებუზონის, დექსამეტაზონის, ციანოკობალამინის (ვიტამინი

B12), სალიცილამიდ-O-ძმარმჟავას, ლიდოკაინის ან მათთან დაკავშირებულ

ნებისმიერ ნივთიერებაზე, მათ შორის ფენილბუტაზონზე ან ფენაზონის სხვა

წარმოებულებზე, სალიცილის მჟავას წარმოებულებზე, ამიდური ტიპის

ადგილობრივი კობალამოსტეოიდების, ან რომელიმე ამ მედიკამენტის სხვა

ინგრედიენტების მიმართ, რომელიც ჩამოთვლილია მე-6 ნაწილში).

- თუ წარსულში მკურნალობდით აცეტილსალიცილის მჟავით ან კებუზონის მსგავსი

აქტიური ნივთიერებებით (ე.წ. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო

საშუალებები = არასტეროიდული ანტირევმატული პრეპარატები) და გქონდათ

ასთმის შეტევა, ჭინჭრის ციება კანზე ან ალერგიული გაციება.

- თუ გაქვთ კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება (გასტრიტი).

- თუ ოდესმე გქონიათ კუჭში ან ნაწლავებში სისხლდენა ან პერფორაცია, რომელიც

გამოწვეულია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო ტკივილგამაყუჩებლების

გამოყენებით.

- თუ ამჟამად გაქვთ კუჭ-ნაწლავის წყლული, ან სისხლდენა, ან ანამნეზში გქონიათ ასეთი

წყლულები, ან რეციდიული სისხლდენა (მინიმუმ 2-ჯერ).

- თუ გაქვთ გულის მწვავე უკმარისობა ან გულის და სისხლძარღვების სხვა

დაავადება, გულის არითმია, ან გულის მძიმე დისფუნქცია, დაბალი, ან მაღალი არტერიული წნევა.

- თუ გაქვთ გულის მძიმე უკმარისობა

- თუ გაქვთ ღვიძლის ან თირკმელების პრობლემები

- თუ გაქვთ რომელიმე ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადება: პორფირია

(მემკვიდრეობითი მეტაბოლური დაავადება), ოქსალურია (ოქსილის მჟავას შარდში

გამოყოფის გაზრდა), ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებები, სხვადასხვა დაავადებები,

რომლებიც ვლინდება კანისა და ლორწოვანი გარსების რეაქციების სახით,

როგორიცაა წითელი მგლურა, სიოგრენის სინდრომი. , ან კუნთების და ძვლების

დაავადება (მძიმე მიოპათია, მიასთენია გრავიზი, მძიმე ოსტეოპოროზი).

- თუ ანამნეზში გქონიათ ფსიქიკური აშლილობა, ან ამჟამად გაქვთ ფსიქოზი.

- თუ გაქვთ თვალის გარკვეული დაავადებები (ვიწროკუთხოვანი ან

ღიაკუთხოვანი გლაუკომა).

- თუ გაქვთ ან გქონდათ სისხლის დაავადება (მაგ. სისხლში თრომბოციტების

ნაკლებობა, სისხლდენის მომატებული ტენდენცია, სისხლის თეთრი უჯრედების

რაოდენობის შემცირება) ან გაქვთ ჰემოფილია (სისხლის დაავადება).

- თუ გაქვთ ვირუსებით გამოწვეული დაავადება, როგორიცაა ჰერპეს სიმპლექსი

("ბლისტერული ცხელება"), ჰერპეს ზოსტერი (ვირეემიის ფაზა), ვარიცელა

(ჩუტყვავილა), პოლიომიელიტი ("პოლიომიელიტი", ბულბარული ენცეფალიტური

ფორმის გარდა).

- თუ გაქვთ გარკვეული ბაქტერიებით, ან სოკოებით გამოწვეული ინფექცია

(ამებური ინფექციები, სისტემური მიკოზები).

- ვაქცინაციამდე დაახლოებით 8 კვირით ადრე და 2 კვირის შემდეგ.

- BCG ვაქცინაციის შემდეგ.

- ბავშვებში და 18 წლამდე მოზარდებში, ვინაიდან პაციენტების ამ ჯგუფისთვის არ არის საკმარისი მონაცემები.

- ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

როიმესერის გამოყენებამდე, გთხოვთ, მიმართოთ ექიმს.

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო როიმესერის გამოყენებისას

- თუ გაქვთ კუჭ-ნაწლავის პრობლემები (იხილეთ აგრეთვე ამ ნაწილში „კუჭ-

ნაწლავის სისხლდენა, წყლულები ან პერფორაცია“ ).

თუ გაქვთ ანამნეზში ნაწლავის ანთებითი დაავადება, როგორიცაა

წყლულოვანი კოლიტი, ან კრონის დაავადება, არასტეროიდული ანთების

საწინააღმდეგო საშუალებებმა, როგორიცაა როიმესერი, შეიძლება გააუარესონ

მდგომარეობა.

თავიდან უნდა იქნას აცილებული იგივე, ან მსგავსი აქტიური ნივთიერებებით სხვა

პრეპარატების (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები/ანთების

საწინააღმდეგო საშუალებები, მათ შორის სალიცილატების ან

გლუკოკორტიკოიდების COX-2 სელექციური ინჰიბიტორების) დამატებითი

გამოყენება.

- თუ გაქვთ მაღალი წნევა, ან გულის უკმარისობა: შეიძლება მოხდეს ორგანიზმში

წყლის შეკავების გაზრდა (შეშუპება).

- თუ უახლოეს პერიოდში გაქვთ გადატანილი გულის შეტევა.

- თუ გაქვთ თანდაყოლილი დეფიციტი ფერმენტ გლუკოზა-6-

ფოსფატდეჰიდროგენაზის.

- თუ გაქვთ ეპილეფსია (კრუნჩხვები).

- თუ ხართ ხანდაზმული (≥ 65 წელი): არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო

საშუალებებით მკურნალობის დროს ხანდაზმულ პაციენტებს უფრო ხშირად

აღენიშნებათ გვერდითი მოვლენები, განსაკუთრებით სისხლდენა და პერფორაციები

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, რაც ზოგჯერ შეიძლება სიცოცხლისთვის საშიში იყოს. ექიმი

დანიშნავს ყველაზე დაბალ დოზას და გამოყენების უმოკლეს შესაძლო

ხანგრძლივობას.

- თუ გაქვთ ასთმა, ცხელება, ცხვირის შეშუპება, ან ქრონიკული რესპირატორული

ინფექციები, განსაკუთრებულ რისკს წარმოადგენს, თუ მოხდება ჰიპერმგრძნობელობის

რეაქციები. ასეთი რეაქციების განვითარების შემთხვევაში (იხ. ამ ნაწილში

„ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები“) მკურნალობა უნდა შეწყდეს. როიმესერი არ

უნდა იქნეს დაგვიანებით გამოყენებული.

- თუ გაქვთ მხედველობის დაბინდვა ან სხვა მხედველობის დარღვევა. ამ შემთხვევაში

მიმართეთ ექიმს.

სისხლდენა , წყლულები ან პერფორაციები კუჭ-ნაწლავის არეში

კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერფორაციის რისკი იზრდება

ხანდაზმულ პაციენტებში. თუმცა, ეს პრობლემები ასევე შეიძლება მოხდეს წინასწარი

ანამნეზის, ან გამაფრთხილებელი სიმპტომების გარეშე. სისხლდენის, წყლულების ან

პერფორაციის რისკი ასევე იზრდება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო

საშუალებების გამოყენებისას და სხვა მედიკამენტების ერთდროული გამოყენებისას,

რომლებმაც ასევე შეიძლება გაზარდონ ეს რისკი, როგორიცაა პერორალური

კორტიკოსტეროიდები („კორტიზონი“), ანტიკოაგულანტები (მედიკამენტები სისხლის

შედედების შესაჩერებლად, როგორიცაა ვარფარინი, აცეტილსალიცილის მჟავა), გარკვეული

მედიკამენტები დეპრესიის სამკურნალოდ ("SSRI"/სეროტონინის უკუმიტაცების

ინჰიბიტორები).ექიმს შეუძლია საპროფილაქტიკოდ დანიშნოს

კუჭის დამცავი საშუალება.

აუცილებლად აცნობეთ ექიმს, თუ გქონიათ, ან ამჟამად გაქვთ კუჭ-ნაწლავის პრობლემები, ასევე, თუ შეამჩნევთ რაიმე უჩვეულო სიმპტომს, რომელიც

შეიძლება მიუთითებდეს წყლულებზე ან სისხლდენაზე, როგორიცაა მუცლის ტკივილი,

ღებინება სისხლით ან ნალექით, განავლის გაშავება. შესაძლოა საჭირო გახდეს როიმესერის

დაუყოვნებლივ შეწყვეტა, ან უფრო დაბალი დოზის შერჩევა.

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების პირველი ნიშნების დროს, როგორიცაა სახის შეშუპება,

სასუნთქი გზების შეშუპება (მაგ. ხორხის შეშუპება), ქოშინი, ასთმა, ტაქიკარდია, კანის

რეაქციები (მაგ. ქავილი, სიწითლე, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება) და/ან არტერიული

წნევა, შეწყვიტე როიმესერის გამოყენება და დაუყონებლივ მიმართე ექიმს.

იშვიათ შემთხვევებში, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით

მკურნალობის დროს, ასევე, დაფიქსირებულია კანის სერიოზული რეაქციები ბუშტუკებით და

კანის აქერცვლებით, რომელთაგან ზოგიერთი სიცოცხლისთვის საშიშია. მკურნალობის

პირველ თვეში. კანზე ან ლორწოვან გარსზე (მაგ. პირის ღრუში) გამონაყარის ან წყლულის

პირველი ნიშნების გამოვლენისას შეწყვიტეთ როიმესერის გამოყენება და დაუყოვნებლივ

მიმართეთ ექიმს.

სხვა შენიშვნები

როიმესერი შეიძლება დაინიშნოს მწვავე და ქრონიკული ინფექციების,

ტუბერკულოზის, დიაბეტის ან თრომბოემბოლიის (სისხლძარღვში შედედების) მქონე

პაციენტებში, თუ გარანტირებულია ამ დაავადებების ადეკვატური მკურნალობა და

შესაბამისი სამედიცინო ზედამხედველობა.

იგივე შეიძლება ითქვას იმ პაციენტებზე, რომლებსაც აქვთ მაღალი წნევა, რომლის

კონტროლი რთულია, გულის დაავადებები, სისხლძარღვების დაავადებები და ტვინის

გარკვეული დაავადებები. ისეთი მედიკამენტების გამოყენება, როგორიცაა როიმესერი,

შეიძლება დაკავშირებული იყოს გულის შეტევის, ან ინსულტის ოდნავ გაზრდილ რისკთან.

ნებისმიერი რისკი იზრდება დოზის დონისა და გამოყენების ხანგრძლივობის მიხედვით.

აქედან გამომდინარე,უნდა გამოიყენოთ ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზა უმოკლეს

დროში.

თუ თქვენ გაქვთ გულის პრობლემები, გქონდათ ინსულტი ან ფიქრობთ, რომ შესაძლოა

იყოთ რომელიმე ჩამოთვლილი მდგომარეობის რისკი ქვეშ (როგორიცაა მაღალი წნევა,

დიაბეტი, მაღალი ქოლესტერინი ან თუ ხართ მწეველი), აცნობეთ თქვენს ექიმს,ან ფარმაცევტს.

როიმესერით მკურნალობის დროს ექიმი ყურადღებით აკვირდება პაციენტს, მათ შორის

ამოწმებს სისხლის ანალიზს, თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციებს.

ვიტამინ B12-ის შემცველმა პრეპარატებმა შეიძლება დაფაროს ფუნიკულარული მიელოზის

(ზურგის ტვინის დაავადების ტიპი) და/ან პერნიციოზული ანემიის კლინიკური სურათი და

ლაბორატორიული დასკვნები (სისხლში ვიტამინ B12 დეფიციტი).

როიმესერის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს დადებითი შედეგები დოპინგ-კონტროლში.

მკურნალობის დროს ვაქცინაცია არ არის დაშვებული (იხ. ზემოთ პუნქტში "არ უნდა იქნას

გამოყენებული როიმესერი...").

ბავშვები და მოზარდები

როიმესერი არ უნდა იქნას გამოყენებული ბავშვებში და 18 წლამდე მოზარდებში, რადგან არ

არსებობს მონაცემები ამ ასაკობრივი ჯგუფისთვის.

როიმესერის გამოყენება სხვა მედიკამენტებთან ერთად

აცნობეთ მკურნალ ექიმს, ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ/იყენებთ,ან ცოტა ხნის წინ გაქვთ მიღებული,ასევე,თუ აპირებთ სხვა მედიკამენტის მიღებას ,ასევე თუ

ექიმის დანიშნულების გარეშე ღებულობდით აღნიშნულ პრეპარატს.

ურთიერთქმედება შეიძლება მოხდეს შემდეგ სამკურნალო საშუალებებთან:

- შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ პერორალურად მისაღები მედიკამენტები

(სულფონილშარდოვანას პრეპარატები), ინსულინი: ჰიპერ- ან ჰიპოგლიკემია

(სისხლში შაქრის მაღალი ან დაბალი დონე).

- მედიკამენტები, რომლებიც აფერხებენ სისხლის შედედებას, როგორიცაა

ანტიკოაგულანტები (დიკუმაროლი, აცეტილსალიცილის მჟავა, ჰეპარინი,

დიპირიდამოლი), სულფინპირაზონი, დეპრესიის გარკვეული მედიკამენტები

(სეროტონინის შერჩევითი უკუმიტაცების ინჰიბიტორები-SSRI, SNRI): სისხლდენის გაზრდილი რისკი (განსაკუთრებით კუჭ-ნაწლავის არეში).

- ერლოტინიბთან (სიმსივნეების საწინააღმდეგოდ), ილოპროსტთან (სისხლძარღვების

გაფართოებისთვის) და სიბუტრამინით (წონის დაკლებისთვის), ასევეა გაზრდილი

სისხლდენის რისკი.

როიმესერით მკურნალობის დროს ზოგჯერ შეიძლება საჭირო გახდეს ამ

პრეპარატების დოზის კორექტირება კლინიკურ მოთხოვნებთან (მაგ.

პროთრომბინის დრო, შაქარი სისხლში).

- მედიკამენტები სულფონამიდების ჯგუფიდან (ინფექციების საწინააღმდეგო

მედიკამენტები): შეიძლება გაიზარდოს ამ მედიკამენტების კონცენტრაცია სისხლში.

- ლითიუმი (დეპრესიისთვის): შეიძლება გაიზარდოს სისხლში ლითიუმის კონცენტრაცია.

- მეთოტრექსატი (გამოიყენება კიბოს ან მძიმე ანთების სამკურნალოდ):შეიძლება გაიზარდოს მეტოტრექსატის გვერდითი მოვლენები.

- ფენიტოინი (ეპილეფსიის საწინააღმდეგოდ): შეიძლება გაძლიერდეს ფენიტოინის

გვერდითი მოვლენები

- ბარბიტურატები (გარკვეული საძილე აბი): შეიძლება გაიზარდოს ჰიპნოზური ეფექტი.

- საგულე გლიკოზიდები (გარკვეული მედიკამენტები გულის უკმარისობისთვის, მაგ.

ციფრული): შეიძლება მოხდეს არასაკმარისი (ან გადაჭარბებული) დიგიტალიზაცია

და, შესაბამისად, არასასურველი ეფექტები.

- ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები (მაღალი წნევის წინააღმდეგ): შეიძლება შემცირდეს არტერიული წნევის დამწევი ეფექტი.

- დიურეზულები (წამლები, რომლებიც გეხმარებათ წყლის გადინებაში): მათ

შეუძლიათ შეამცირონ ნატრიუმის და წყლის გამოყოფა და შეამცირონ (ზოგჯერ

გაზარდონ) სისხლში კალიუმის დონე. ზოგიერთი ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი,

როგორიცაა აგფ ინჰიბიტორები, ან ეგრეთ წოდებული კალიუმ შემნახველი

შარდმდენები, ასევე წარმოადგენს სისხლში კალიუმის ძალიან მაღალი

შემცველობის რისკს. ამ მედიკამენტებთან ერთად გამოყენებისას იზრდება

თირკმელების დაზიანების რისკი. ეს ასევე ეხება გარკვეულ მედიკამენტებს,

რომლებიც გამოიყენება იმუნური რეაქციების ჩასახშობად (ციკლოსპორინი,

ტაკროლიმუსი).

- ჰორმონალური კონტრაცეპტივები ("აბი"): შესაძლებელია ეფექტის შემცირება,

ამიტომ კონტრაცეფციის მიზნით უნდა იქნას გამოყენებული სხვა საშუალებები.

- სულფინპირაზონი, პრობენეციდი (პოდაგრის სამკურნალო საშუალებები): შეიძლება შემცირდეს ეფექტი.

როიმესერის მოქმედებაზე შეიძლება გავლენა იქონიოს საძილე აბებმა (ბარბიტურატები),

გულისრევის სამკურნალო პრეპარატებმა, ღებინების, ან ალერგიის სამკურნალო

საშუალებებმა (პრომეთაზინი, ქლორფენამინი), რიფამპიცინმა (ტუბერკულოზის

ანტიბიოტიკი) და ეპილეფსიის გარკვეულმა მედიკამენტებმა (მაგ. ფენიტოინი).

ზოგიერთმა მედიკამენტმა შეიძლება გაზარდოს როიმესერის ეფექტი და ექიმს

შეიძლება სურდეს თქვენი მდგომარეობის მონიტორინგი, ამ მედიკამენტების მიღების შემთხვევაში (მათ შორის აივ-ის ზოგიერთი მედიკამენტი: რიტონავირი, კობიცისტატი).

ანაბოლურ სტეროიდებს (მამრობითი სქესის ჰორმონის ტესტოსტერონის სინთეზურად

წარმოქმნილ ვარიანტებს) და მეთილფენიდატს (გარკვეული ფსიქიკური დაავადებების

საწინააღმდეგოდ) შეუძლიათ გააძლიერონ როიმესერის ეფექტი.

როიმისერის მიღება ალკოჰოლთან ერთად

არ უნდა მიიღოთ ალკოჰოლი როიმესერის გამოყენებისას, რადგან ამან შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულების რისკი.

ორსულობა და ძუძუთი კვება

თუ ხართ ორსულად, ან ძუძუთი კვებავთ ჩვილს, ფიქრობთ, რომ ხართ ორსულად, ან გეგმავთ ორსულობას, აღნიშნული პრეპარატის მიღებამდე მიმართეთ მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

როიმესერი ორსულობის დროს ნებადართულია ,ხოლო ლაქტაცის დროს არ უნდა იქნას გამოყენებული.

მანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარი

ყურადღება: ამ მედიკამენტმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს თქვენს მექანიზმებთან

მუშაობის უნარზე და მანქანის მართვის უნარზე.

როიმისერის ინექციის შემდეგ შეიძლება მოხდეს ავტომობილის მართვისა და

მექანიზმებთან მუშაობის უნარის დროებითი დაქვეითება, მაგ: დაღლილობის, ბუნდოვანი

მხედველობის ან თავბრუსხვევის გამო

გთხოვთ, არ განაახლოთ ეს აქტივობები მანამ, სანამ სრულად არ აღადგენთ რეაქციის უნარს.

3. როგორ მივიღოთ როიმესერი?

როიმესერი გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.

როიმისერის რეკომენდებული დოზა არის მწვავე ეტაპზე ერთი ამპულა ყოველ 4-7 დღეში.

მას შემდეგ, რაც მწვავე ტკივილი ჩაცხრება, საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება გაგრძელდეს

ორალური არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (აასს).

დაარეგულირეთ კლინიკური სურათი და გამოიყენეთ ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზა

უმოკლეს დროში გვერდითი ეფექტების რისკის შესამცირებლად.

გამოყენების ტიპი

შეყვანა ხდება ნელი, ღრმა ინტრამუსკულურად, ანუ კუნთში ინექციის გზით (დუნდულოზე).

- როიმისერის შეიცავს ყველა ინგრედიენტს სტაბილურ მზა ხსნარში; მას ამპულებიდან

პირდაპირ შპრიცით იღებენ და ნელა შეჰყავთ მოდუნებულ კუნთში.

- დაუშვებელია როიმისერის შერევა სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.

- სისხლძარღვებში ან კანქვეშა ინექციები თავიდან უნდა იქნას აცილებული, რადგან შეიძლება გამოიწვიოს ადგილობრივი ქსოვილების რეაქციები, ან

აუტანლობის სიმტომები.

ხანდაზმულ პაციენტებში გამოყენება

(65 წლის ასაკიდან)

ვინაიდან ხანდაზმულ პაციენტებს, რომლებიც მკურნალობენ არასტეროიდული ანთების

საწინააღმდეგო საშუალებებით, უფრო მეტად აღენიშნებათ გვერდითი ეფექტები,

განსაკუთრებით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, ექიმი მკურნალობას დაიწყებს რაც შეიძლება დაბალი დოზით და გამოყენების უმოკლესი ხანგრძლივობით (იხ. ასევე

"გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები" განყოფილება 2).

გამოყენება თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში

როიმისერი არ უნდა იქნას გამოყენებული ამ პაციენტებში.

თუ როიმისერი გადაჭარბებული დოზით იქნა გამოყენებული

დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის (გულისრევა,

ღებინება, მუცლის ტკივილი, წყლულის გაჩენა, სისხლიანი ღებინება) და ცენტრალური

ნერვული სისტემის (თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ყურებში შუილი),

ჰიპერვენტილაცია (გახშირებული სუნთქვა), კრუნჩხვები, მაღალი

ცხელება, სუნთქვის, თირკმლის და სისხლის მიმოქცევის უკმაროსობა, შენელებული გულისცემა, ცერებრალური და ფილტვის შეშუპება, მეტაბოლური დარღვევები, როგორიცაა მეტაბოლური ალკალოზი ან

აციდოზი, ჰეპატიტი, კომა).

მკურნალობა უნდა იყოს სიმპტომური.

დამატებითი კითხვების შემთხვევაში მიმართეთ მკურნალ ექიმს, ან ფარმაცევტს.

4. რა გვერდითი მოვლენებია მოსალოდნელი?

ყველა მედიკამენტის მსგავსად, ამ პრეპარატსაც შეუძლია გამოიწვიოს გვერდითი

მოვლენები, თუმცა არა ყველა პაციენტში.

არასასურველი ეფექტების სიხშირე შეიძლება შემცირდეს მინიმალური ეფექტური დოზის

გამოყენებით უმოკლეს დროში, რაც აუცილებელია შედეგის მისაღწევად.

ყველაზე ხშირად გამოვლენილი გვერდითი მოვლენები ეხება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტს. კუჭ-

ნაწლავის წყლულები, პერფორაცია, ან სისხლდენა და ზოგჯერ

სიცოცხლისთვის საშიშია, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში (იხ. ასევე

"გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები" - ნაწილი 2).

ისეთი მედიკამენტების გამოყენება, როგორიცაა როიმესერი, შეიძლება დაკავშირებული

იყოს გარკვეულ პაციენტებში გულის შეტევის, ან ინსულტის ოდნავ გაზრდილ რისკთან

(იხილეთ ნაწილი 2, სხვა ინფორმაციაში).

შემდეგი სია, ორგანიზებულია სხეულის სისტემების მიხედვით, ასევე მოიცავს ყველა

გვერდითი მოვლენას, რომელიც მოხსენებულია ცალკეულ აქტიურ ინგრედიენტებზე,

რომელთაგან ზოგიერთი გამოიყენებოდა ბევრად უფრო მაღალ დოზებში ან უფრო

ხანგრძლივ პერიოდში, როგორც რევუმის დანა.

გვერდითი მოვლენები, რომლებიც ჩამოთვლილია სპეციალურად გლუკოკორტიკოიდების

ჯგუფის ნივთიერებისთვის (იხ. „გლუკოკორტიკოიდების კომპონენტის შესაძლო

გვერდითი ეფექტები“ ამ ნაწილის ბოლოს) როგორც წესი, არ ვლინდება როიმესერის სწორი

გამოყენებისას ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზით უმოკლეს დროში, რაც აუცილებელია

სიმპტომების სრული აღმოფხვრის მისაღწევად.

სისხლი და ლიმფური სისტემა:

სიხშირე უცნობია: ძვლის ტვინის დაზიანება ან სისხლის წარმოქმნის დარღვევა, მაგ.,

სისხლის ცალკეული ან ყველა უჯრედის რაოდენობის შემცირება (ლეიკოპენია,

აგრანულოციტოზი, თრომბოპენია, პანციტოპენია, აპლასტიკური ანემია, ჰემოლიზური

ანემია); სისხლდენის დროის გახანგრძლივება; ლიმფური კვანძების დაავადებები.

იმუნური სისტემა:

სიხშირე უცნობია: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მაგალითად, გამონაყარი, ქავილი,

ჭინჭრის ციება, ალერგიული რეაქციები (მზის) შუქზე; ქოშინი სასუნთქი გზების

შევიწროების გამო, ალვეოლების ანთება, კანისა და ლორწოვანი გარსების

ალერგიული მტკივნეული შეშუპება, განსაკუთრებით სახის მიდამოში (კვინკეს შეშუპება),

ძლიერი ქოშინი, მუდმივი ასთმა (status asthmaticus) , შოკი; ცალკეულ შემთხვევებში, კანის

მძიმე რეაქციები ბუშტუკებით (მაგ. სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, წითელი მგლურა,

ლაიელის სინდრომი).

ჰორმონალური დარღვევები:

სიხშირე უცნობია: ჩიყვი, შესაძლოა ჰიპოთირეოზით. მომატებული ჭარბთმიანობა ქალებში.

ნერვული სისტემა:

სიხშირე უცნობია: ცენტრალური ნერვული აშლილობა, მაგ. მოუსვენრობა, თავის ტკივილი,

თავბრუსხვევა, ძილიანობა, დაღლილობა, პერიფერიული ნეიროპათია (დაავადება, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს სხეულის ერთი ან რამდენიმე ნაწილის

ჩხვლეტა, დაბუჟება და სისუსტე), ძილის დარღვევა, აგზნება, ეიფორია, გაღიზიანებადობა,

ნერვიულობა, დეპრესია, სისუსტე, კრუნჩხვები.

თვალები:

სიხშირე უცნობია: მხედველობის დარღვევები (მაგ. მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება,

ორმაგი ხედვა, კონიუნქტივიტი, მხედველობის დაბინდვა).

ყური (მათ შორის შიდა ყური)

სიხშირე უცნობია: სმენის დაქვეითება, ყურებში ხმაური (ყურებში უეცარი ან მუდმივი

შუილი, როგორიცაა ყურებში ზარის ხმა).

გული:

სიხშირე უცნობია: გულის აქტივობის შენელება ან დაჩქარება, არითმია, გულის უკმარისობა,

ეკგ ცვლილებები, გულის დაავადება გულის კუნთის შესუსტებით (კარდიომიოპათია).

სისხლძარღვები:

სიხშირე უცნობია: დაბალი ან მაღალი წნევა, არტერიული წნევის მერყეობა;

სისხლძარღვების ალერგიული ანთება, ხშირად ასოცირებული კანის გამონაყარი

სასუნთქი გზები:

სიხშირე უცნობია: სუნთქვის უნარის დაქვეითება, ასთმის შეტევა, ფილტვებში სითხის

დაგროვება (ფილტვის შეშუპება), ფილტვის ეოზინოფილური ინფილტრატები.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი:

სიხშირე უცნობია: კუჭ-ნაწლავის წყლულები, პერფორაცია ან სისხლდენა, განსაკუთრებით

ხანდაზმულ პაციენტებში. გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, მადის დაქვეითება,

გულძმარვა, მეტეორიზმი, ყაბზობა, საჭმლის მონელების დარღვევა, მუცლის ტკივილი,

ფისოვანი განავალი, სისხლიანი ღებინება, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის დაზიანება,

ნაწლავის არსებული ანთების გამწვავება, კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება (გასტრიტი),

სანერწყვე ჯირკვლების ანთება.

ღვიძლი და ნაღველი:

სიხშირე უცნობია: ღვიძლის ან პანკრეასის ფუნქციის დარღვევა, სხვადასხვა ხასიათის და

სიმძიმის სიყვითლე (ქოლესტაზური სიყვითლე, სიყვითლე ღვიძლის უჯრედების

დაზიანებით), ღვიძლის ანთება (გრანულომატოზური ჰეპატიტი).

თირკმლები და საშარდე გზები:

სიხშირე უცნობია: თირკმელების ფუნქციის დაზიანება სხვადასხვა ხარისხის სიმძიმის,

აგრეთვე სისხლით ან ცილებით შარდში (ჰემატურია, პროტეინურია), ნეფროზულ

სინდრომამდე და გლომერულონეფრიტამდე, თირკმლის ქსოვილის დაზიანება (მაგ.

პაპილარული ნეკროზი, ინტერსტიციული ნეფრიტი), შარდის გამოყოფის დაქვეითება ან

არარსებობა (ოლიგურია, ანურია), შეშუპების ტენდენცია და არტერიული წნევის მატება

ნატრიუმის და წყლის გაზრდილი შეკავების გზით.

ზოგადი დაავადებები და ჩივილები გამოყენების ადგილზე:

სიხშირე უცნობია: ინექციის ადგილის გართულებები: ტკივილი, გამკვრივება, აბსცესები_______,

ქსოვილის დაზიანება, ქსოვილის სიკვდილი არტერიაში შემთხვევითი ინექციის შედეგად,

პერიფერიული ნერვის დაზიანება (განსაკუთრებით საჯდომის ნერვის არეში), კუნთების

ლორწოვანი გარსის ანთება (ნეკროზული ფაშიიტი) , ვასკულიტი (ალერგიული

ვასკულიტი).

გამოკვლევები:

სიხშირე უცნობია: ფარისებრი ჯირკვლის იოდის შეწოვის დაქვეითებამ შესაძლოა

გაართულოს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ტესტის შედეგების შეფასება.

სისხლში კალიუმის მომატება ან კალციუმის დაქვეითება, ქრომოსომების ცვლილებები.

გლუკოკორტიკოიდის კომპონენტის შესაძლო ეფექტები :

როიმესერის ამპულაში გლუკოკორტიკოიდებს მიეკუთვნება დექსამეტაზონი. ვინაიდან როიმესერი

შეიძლება გამოყენებულ იქნას მხოლოდ მცირე ხნით, გვერდითი ეფექტების გამოვლენა,

რომლებიც ცნობილია გლუკოკორტიკოიდული თერაპიის უფრო ხანგრძლივ ან უფრო

მაღალი დოზებით, ზოგადად არ არის მოსალოდნელი (იხილეთ ინფორმაცია

პროფესიონალებისთვის/პროდუქტის მახასიათებლების შეჯამება).

თუმცა, კორტიკოიდების შემდეგი გვერდითი ეფექტები სრულად არ არის გამორიცხული,

თუნდაც მოკლევადიანი გამოყენების შემთხვევაში:

ინფექციის გაზრდილი რისკი (სოკოვანი დაავადებები, ვირუსული და სხვა ინფექციები,

ხანდაზმული დაავადების პროცესების გაუარესება და რეციდივი, როგორიცაა

ტუბერკულოზი, ოსტეომიელიტი, სეფსისი), ჭრილობების შეხორცება, იმუნური

პროცესების შესუსტება, კუჭ-ნაწლავის წყლულების ან სისხლდენის რისკი, მხედველობის

დაბინდვა, თვალის დაავადება, რომელსაც ახასიათებს მხედველობის დაბინდვა

(ცენტრალური სეროზული ქორიორეტინოპათია).

შეტყობინება გვერდითი მოვლენების შესახებ

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის დაფიქსირების (მათ შორის იმ გვერდითი მოვლენების,რომელიც არ არის აღწერილი ინსტრუქციაში) თანავე მიმართეთ მკურნალ ექიმს, ან ფარმაცევტს.ასევე, შეგიძლიათ პირდაპირ გაეცნოთ გვერდით მოვლენებს (მონაცემები იხილეთ ქვემოთ). გვერდითი მოვლენის შეტყობინებით, თქვენ შეგიძლიათ დაეხმაროთ აღნიშნული მედიკამენტის უსაფრთხოების შესახებ მეტი ინფორმაციის მოწოდების პროცესს.

ჯანდაცვის უსაფრთხოების ფედერალური სამსახური

თრაიზენის ქ. 5, 1200 ვენა/ავსტრია

ფაქსი: +43 (0) 50 555 36207

ვებ-გვერდი: http://www.basg.gv.at/

5. როგორ უნდა შეინახოთ როიმესერი?

შეინახეთ მაცივარში (2°C-დან 8°C-მდე). ოთახის ტემპერატურაზე (25°C-მდე) შენახვა

შესაძლებელია 4 კვირამდე და არ იმოქმედებს ეფექტურობაზე.

შეინახეთ ორიგინალ შსეფუთვაში, სინათლისგან დაცულ ადგილას.

შეინახეთ ეს პრეპარატი ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ერთჯერადად გამოყენების შემდეგ, ნარჩენები გადაყარეთ.

არ გამოიყენოთ ეს წამალი ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ, რომელიც მითითებულია

მუყაოს კოლოფზე ან ტაბლეტის კონტეინერზე. ვარგისიანობის ვადა მიუთითებს მოცემული

თვის ბოლო დღეს.

არ გადაყაროთ წამლები ჩამდინარე წყალში ან საყოფაცხოვრებო ნაგავში. წამლების გადაყრის თაობაზე რჩევის მისაღებად მიმართეთ ფარმაცევტს, ამით თქვენ დაეხმარებით გარემოს დაცვას.

6. შეფუთვის შიგთავსი და დამატებითი ინფორმაცია,

რასაც როიმესერი შეიცავს

- აქტიური ნივთიერებებია: კებუზონი, სალიცილამიდოძმარმჟავა, დექსამეტაზონი,

ციანოკობალამინი (ვიტამინი B12), ლიდოკაინი. 1 ამპულა 3 მლ შეიცავს: 450 მგ

კებუზონს, 150 მგ სალიცილამიდოძმარმჟავას, 3,5 მგ დექსამეტაზონს, 2,5 მგ

ციანოკობალამინს (ვიტამინი B12), 5 მგ ლიდოკაინს.

- სხვა შემადგენელი ნაწილებია: მეგლუმინი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი და საინექციო

წყალი და მარილმჟავა რეგულირებისთვის pH მნიშვნელობა.

როგორ გამოიყურება როიმესერი და შეფუთვის შიგთავსი

საინექციო ხსნარი

გამჭვირვალე წითელი ხსნარი თეთრი მინის ამპულაში (მინის ტიპი 1) 3 მლ.

pH -მნიშვნელობა: 7.6-დან 8.0-მდე