გენტამიცინი 80მგ/2მლ #10ა(ბიოფ

1 ამპულა (2 მლ) შეიცავს გენტამიცინის სულფატს 80 მგ გენტამიცინზე გადაანგარიშებით.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის პიროსულფიტი, ტრილონი ბ, საინიექციო წყალი

ფარმაკოლოგიური თვისებები
გენტამიცინი მოქმედების ფართო სპექტრის, ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკია. იგი მოქმედებს ბაქტერიციდულად და აქტიურია გრამუარყოფითი აერობული მიკროორგანიზმების – Escherichia coli, Shigella spp., Salmonela spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., გრამდადებითი აერობული მიკროორგანიზმების - Staphylococcus spp.-სა და Streptococcus spp - ს ზოგიერთი შტამების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა
გენტამიცინი სწრაფად შეიწოვება ინტრამუსკულარული ინიექციის შემდეგ. პრეპარატის თერაპიული დოზის კუნთში შეყვანისას მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში 30-60 წთ-ში მიიღწევა და შენარჩუნებულია 8-12 სთ-ის განმავლობაში. იგი კარგად აღწევს ქსოვილებში, პლევრულ, სინოვიურ და პერიტონეალურ სითხეებში, გადის პლაცენტურ ბარიერს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) 2–3 სთ-ია. პრეპარატი გამოიყოფა თირკმლებით (70%) უცვლელი სახით.

ჩვენებები
პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები: პიელონეფრიტი, ცისტიტი, პნევმონია, პერიტონიტი, სეფსისი, მენინგიტი; კანისა და რბილი ქსოვილების ჩირქოვანი ინფექციები და სხვა.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატი შეჰყავთ კუნთში ან ვენაში (წვეთოვნად). მოზრდილებში საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 3 მგ/კგ სხეულის მასაზე, რომელიც ორ შეყვანაზე იყოფა. რთული ინფექციებისას დოზა იზრდება 5 მგ/კგ-მდე დღეში. შარდგამომყოფი გზების ინფექციებისას პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2 მგ/კგ-ს ორ შეყვანაზე. მკურნალობის კურსია 7-10 დღე.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ბილირუბინის დონის გაზრდა.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილიანობა, ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევა. გრძნობათა ორგანოების მხრივ: სმენის დაქვეითება, ვესტიბულარული დარღვევები, ცალკეულ შემთხვევებში - შეუქცევადი სიყრუე. 
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ცხელება, იშვიათად _ კვინკეს შეშუპება.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, თრომბოციტოპენია.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ნეფროტოქსიკურობა – ოლიგურია, პროტეინურია, მიკროჰემატურია, იშვიათად – თირკმლის უკმარისობა.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა გენტამიცინის ან ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ, სმენის ნერვის ნევრიტი, თირკმლის მძიმე უკმარისობა, ურემია.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის დროს გენტამიცინის გამოყენება უკუნაჩვენებია.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები
გენტამიცინი სიფრთხილით გამოიყენება პარკინსონიზმის, მიასთენიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს. გამოყენების პერიოდში საჭიროა თირკმლის, სმენისა და ვესტიბულური აპარატების ფუნქციის კონტროლი. 
დაუშვებელია ერთ შპრიცში გენტამიცინისა და სხვა პრეპარატების შერევა.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ნეფრო- და ოტოტოქსიკური მოქმედება.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. ორგანიზმიდან გამოიყოფა ჰემოდიალიზის (უფრო ეფექტურია) და პერიტონეალური დიალიზის საშუალებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
გენტამიცინისა და ამინოგლიკოზიდების, ვანკომიცინის, ცეფალოსპორინების, ეთაკრინის მჟავას ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ოტო- და ნეფროტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.
ინდომეტაცინთან ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება გენტამიცინის კლირენსის შემცირება, რაც ზრდის მის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და ტოქსიკური მოქმედების განვითარების რისკს.
გენტამიცინისა და საინჰალაციო სანარკოზე საშუალებების, ოპოიდური ანალგეზიური საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის განვითარების რისკი.
გენტამიცინისა და `მარყუჟოვანი~ დიურეზულების (ფუროსემიდი, ეთაკრინის მჟავა) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება გენტამიცინის კონცენტრაცია სისხლში და გვერდითი რეაქციების განვითარების რისკი.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა: 2 წელი.
შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით).