ატენოლოლი 50მგ #30ტ
გააზიარე:
ატენოლოლი
სავაჭრო დასახელება: ატენოლოლი.
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: Atenolol.
გამოშვების ფორმა: ტაბლეტები 50 მგ და 100 მგ.
შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს:
მოქმედი ნივთიერებები: ატენოლოლი - 50 მგ ან 100 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: მაგნიუმის კარბონატი ძირითადი, სიმინდის სახამებელი, კარტოფილის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი.
აღწერა
თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები, ბრტყელცილინდრიანი, ჩამოჭრილი ზედა გვერდითი ნაწილით. 100 მგ დოზირების ტაბლეტებს აქვთ შუაზე გამყოფი ზოლი. დასაშვებია უმნიშვნელო მარმარილოს ეფექტი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: სელექტიური ბეტა-ადრენობლოკატორები. ათქ კოდი: C07AB03.
ფარმაკოლოგიური მოქმედება ფარმაკოდინამიკა ატენოლოლი წარმოადგენს სელექტიურ ბეტა-ადრენობლოკატორს უპირატესი მოქმედებით ბეტა-1-ადრენორეცეპრორებზე. ატენოლოლის შერჩევითობა მცირდება დოზის ზრდასთან ერთად. არ გააჩნია მემბრანომასტაბილიზირებელი და შინაგანი სიმპატომიმეტური აქტივობა. ატენოლოლისა და სხვა ბეტა-ბლოკატორების მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე არ არის შესწავლილი. გააჩნია ანტიანგინალური, ანტიჰიპერტენზიული და ანტიარითმული ეფექტები. გააჩნია უარყოფითი ქრონო-, დრომო-, ბატმო- და ინოტროპული მოქმედებები; ამცირებს სინუსური კვანძის ავტომატიზმს, ანელებს ანტრიოვენტრიკულარულ (AV) გამტარუნარიანობას, ამცირებს მიოკარდიუმის კუმშვადობას და მის მოთხოვნილებას ჟანგბადზე.
ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა შინაგანი მიღების შემდეგ საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში შეიწოვება ატენოლოლის 50 – 60 %. სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია (2 მკგ/ მლ) მიიღწევა 2-4 საათის შემდეგ.
განაწილება ატენოლოლის 5%-ზე ნაკლები უკავშირდება სისხლის ცილებს. ატენოლოლი არის ჰიდროფილური ნივთიერება, ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერების მიღმა, აღწევს დედის რძეში. მეტაბოლიზმი ატენოლოლის 10%-ზე ნაკლები მეტაბოლიზდება ღვიძლში. გამოყოფა ეტანოლოლის უმეტესი ნაწილი (85 %) გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი სახით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 6-7 საათს. პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფი თირკმლის უკმარისობით დაავადებულებში ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეიძლება გახანგრძლივდეს. ატენოლოლი გამოიყოფა ჰემოდიალიზის დროს.
გამოყენების ჩვენებები
დაძაბულობის სტენოკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია;
მეორადი პროფილაქტიკა ჰემოდინამიურად სტაბილურ პაციენტებში, რომლებმაც გადაიტანეს მიოკარდიუმის ინფარქტი მწვავე სტადიაში.
უკუჩვენებები აბსოლუტური: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ; კარდიოგენული შოკი; II -III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა ( AV;
გამოხატული ბრადიკარდია (გულის შეკუმშვათა სიხშირე (გშს) ნაკლებია 45 დარტყმაზე/ წთ); სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი; მწვავე ან ქრონიკული გულის უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში; არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა (აწ) ვერცხლისწყლის სვეტის 100 მმ-ზე ნაკლები ); არანამკურნალევი ფეოქრომოციტომა; პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის მძიმე დარღვევები; 18 წლამდე ასაკი (პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის), ორსულობა, ძუძუთი კვების პერიოდი. შედარებითი: ბრონქული ასთმა და მძიმე ობსტრუქციული სუნთქვითი უკმარისობა, ხანგამოშვებითი კოჭლობა და რეინოს სინდრომი, ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტი.
სიფრთხილის ზომები
სტენოკარდიის მქონე ავადმყოფებმა მკვეთრად არ უნდა შეწყვიტონ ატენოლოლით მკურნალობა (ამან შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე არითმიები ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი); დოზას ამცირებენ თანდათანობით; აუცილებლობის შემთხვევაში ინიშნება სხვა ანტიანგინალური პრეპარატი, რათა თავიდან იქნას აცილებული სტენოკარდიის სიმპტომების გაუარესება.
ატენოლოლი ამცირებს არითმიების, მიოკარდიუმის იშემიისა და ჰოპერტონული კრიზების რისკს, თუმცა საერთო ანესთეზიის ჩატარების დროს სიმპატო-ადრენერგული კომპენსატორული რეაქციების თავიდან აცილება ხელს უწყობს ჰიპოტენზიის განვითარებას. იმ შემთხვევებში, როდესაც ატენოლოლით მკურნალობა არ შეიძლება შეწყდეს საერთო ანესთეზიის ჩატარებამდე, ვაგუსური გავლენის პრედომინირების თავიდან აცილების მიზნით, რეკომენდებულია ატროპინის შეყვანა; აუცილებელია თავიდან ავიცილოთ საერთო ანესთეტიკების გამოყენება, რომლებიც თრგუნავს გულის მოქმედებას. პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს ანესთეზიამდე 48 საათით ადრე (კატექოლამინების ზემოქმედებაზე რეაქციის აღდგენისათვის).
პრინცმეტალის სტენოკარდიის მქონე პაციენტებში ატენოლოლმა შეიძლება გაზარდოს სტენოკარდიის შეტევების რაოდენობა და ხანგრძლივობა. ასეთი პაციენტებისათვის ატენოლოლის დანიშვნა მოითხოვს უკიდურეს სიფრთხილეს და შესაძლებელია მხოლოდ სხვა ანტიანგინალურ პრეპარატებთან კომბინაციაში. ითვალისწინებენ რა უარყოფით დრომოტროპულ ეფექტს, I ხარისხის AV ბლოკადის მქონე პაციენტებს პრეპარატს უნიშნავენსიფრთხილით. შაქრიანი დიაბეტის დროს ატენოლოლმა შეიძლება შენიღბოს ტაქიკარდია, რომელიც გამოწვეულია ჰიპოგლიკემიით. თირეოტოქსიკოზის დროს ატენოლოლმა შეიძლება შენიღბოს თირეოტოქსიკოზის გარკვეული კლინიკური ნიშნები (მაგალითად, ტაქიკარდია). ატენოლოლის მკვეთრი მოხსნა თირეოტოქსიკოზის მქონე პაციენტებში უკუნაჩვენებია. სიმპტომური ბრადიკარდიის ( 55 დარტყმაზე / წთ ნაკლები) წარმოქმნის შემთხვევაში ატენოლოლის დოზა უნდა შემცირდეს. პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აქვთ მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციები (განსაკუთრებით იოდისშემცველ კონტრასტულ ნივთიერებეზე), მადესენსიბირებელ მკურნალობაზე მყოფ ავადმყოფებში ატენოლოლი, არის რა ადრენალინის ანტაგონისტი, ზრდის ალერგიული რეაქციების რისკს. იმ შემთხვევებში, როდესაც ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში წარმოიქმნება მზარდი ბრადიკარდია (60 დარტყმაზე / წთ. ნაკლები), არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური აწ ვერცხლისწყლის სვეტის 100 მმ-ზე ნაკლები), AV ბლოკადა, ბრონქოსპაზმი, პარკუჭოვანი არითმიები, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევები აუცილებელია ატენოლოლის დოზის შემცირება ან მკურნალობის შეწყვეტა. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ატენოლოლის დოზა კორექტირდება კრეატინინის კლირენსის (კკ) შესაბამისად. არასელექციურ ბეტა - ადრენობლოკატორებთან შედარებით კარდიოსელექციურ ბეტა - ადრენობლოკატორებს გააჩნია ნაკლები ზეგავლენა ფილტვების ფუნქციაზე, ამის მიუხედავად, სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებების დროს ატენოლოლი ინიშნება მხოლოდ აბსოლუტური ჩვენებების შემთხვევაში. ბრონქოსპასტიური დაავადებების მქონე პაციენტებს შეიძლება დაენიშნოთ სელექციური ბეტა-ადრენობლოკატორები სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების აუტანლობისა და/ ან არაეფექტურობის შემთხვევაში, მაგრამ ამ დროს მკაცრად უნდა ვადევნოთ თვალყური დოზირებას. ატენოლოლის დოზის გადაჭარბება საშიშია, რადგან იწვევს ბრონქოსპაზმის განვითარებას.
ფეოქრომოციტომის მქონე პაციენტებს ატენოლოლით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა დაენიშნოთ ალფა-ბლოკატორები, რათა თავიდან იქნას აცილებული აწ-ს მომატების რისკი. სამკურნალო საშუალება ატენოლოლი სიფრთხილით ინიშნება ფსორიაზის მქონე პაციენტებში - არსებობს დაავადების გამწვავების რისკი ატენოლოლით მკურნალობის დროს.
სამკურნალო საშუალება ატენოლოლი სიფრთხილით ინიშნება პერიფერიული სისხლძარღვების მაობლიტერირებელი დაავადებების მქონე პაციენტებში („ხანგამოშვებითი“ კოჭლობა , რეინოს სინდრომი). სპორტსმენებმა უნდა იცოდნენ, რომ ატენოლოლი ისევე, როგორც სხვა ბეტა-ბლოკატორები, შეტანილია ნივთიერებათა სიაში, რომლებიც წარმოადგენენ დოპინგს. რომელიმე ნივთიერებაზე ანაფილაქსური ტიპის ალერგიული რეაქციების მქონე პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ ბეტა-ბლოკატორებს, შეიძლება უპასუხონ უფრო მძიმე მიმდინარეობის ალერგიული რეაქციით ალერგენის განმეორებით შეყვანაზე (შემთხვევითზე, სადიაგნოსტიკოზე ან სამკურნალოზე). ასეთ პაციენტებს შეიძლება არ ჰქონდეთ რეაქცია ადრენალინის ჩვეულებრივ დოზებზე, რომლებიც გამოიყენება ალერგიული რეაქციების კუპირებისათვის.
ორსულობა და ძუძუთი კვება ატენოლოლი გადის პლაცენტური ბარიერის მიღმა, გვხვდება ჭიპლარის სისხლში, გროვდება დედის რძეში. აქედან გამომდინარე, პრეპარატს არ უნიშნავენ ორსულ ქალებს, ვინაიდან ამან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ზრდის შეფერხება. მკურნალობის პერიოდში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს. გავლენა ავტომანქანის მართვისა და სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე სამკურნალო საშუალება ატენოლოლის მიღების დროს ავადმყოფების მიერ მანქანების ტარებისა ან ტექნიკასთან მუშაობის უნარის დარღვევა ნაკლებად სავარაუდოა. თუმცა უნდა იქნას მხედველობაში მიღებული ის ფაქტი, რომ შეიძლება ადგილი ჰქონდეს თავბრუსხვევას ან დაღლილობას.
დოზირების რეჟიმი
ინიშნება შინაგანად, ჭამის წინ, დაუღეჭავად, მცირე რაოდენობის სითხის მიყოლებით, სასურველია ერთი და იგივე დროს. ზრდასრულები არტერიული ჰიპერტენზია სამკურნალო საშუალება ატენოლოლით მკურნალობა იწყება დოზიდან 50 მგ ერთხელ დღე-ღამეში. სტაბილური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის მისაღწევად საჭიროა მისი მიღება 1-2 კვირის განმავლობაში. თუ ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი არასაკმარისადაა გამოხატული, დოზა იზრდება 100 მგ-მდე ერთ მიღებაზე. დოზის ამ ოდენობაზე მეტად გაზრდა არ არის რეკომენდებული, რადგან მას არ მოსდევს თერაპიული ეფექტის გაძლიერება. არტერიული წნევის უფრო მეტად დაწევა შეიძლება იქნას მიღწეული ატენოლოლის სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან გაერთიანების გზით, მაგალითად, დიურეზულებთან. დაძაბულობის სტენოკარდია ატენოლოლის საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ დღე-ღამეში. თუ ერთი კვირის განმავლობაში ოპტიმალური თერაპიული ეფექტი არ იქნა მიღწეული, დოზა იზრდება 100 მგ-მდე დღე-ღამეში. დოზის მეტად გაზრდა არ არის რეკომენდებული. მიოკარდიუმის ინფარქტი ინტრავენური შეყვანიდან 12 საათის შემდეგ, ინექციის შემდეგ არასასურველი რეაქციების არარსებობის შემთხვევაში, ინიშნება სამკურნალო საშუალება ატენოლოლი დოზით 50 მგ პერორალურად, ხოლო 12 საათის შემდეგ-100 მგ ერთხელ დღე-ღამეში. თუ ვითარდება ბრადიკარდია და /ან ჰიპოტონია, ატენოლოლის მიღება უნდა შეწყდეს. ბავშვები ატენოლოლის გამოყენების გამოცდილება პედიატრიულ პრექტიკაში არ გაგვაჩნია. ამ მიზეზით პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული. პაციენტები თირკმლის უკმარისობით თირკმლის უკმარისობის არსებობის შემთხვევაში რეკომენდებულია დოზის კორექცია კკ- დან გამომდინარე. თირკმლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში, როდესაც კკ-ს მნიშვნელობები 35 მლ / წთ/ 1,73 მ2 -ზე მეტია (ნორმალური მნიშვნელობები შეადგენს 100 – 150 მლ/წთ/1,73 მ2), ატენოლოლის მნიშვნელოვანი კუმულაცია არ ხდება. როდესაც კკ-ს მნიშვნელობები 15-35 მლ/წთ/1,73 მ2-ია ატენოლოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება 16-27 სთ-მდე, დოზირების რეკომენდებული რეჟიმია 50 მგ დღე-ღამეში ან 100 მგ დღეგამოშვებით. როდესაც კკ-ს მნიშვნელობები 15 მლ/წთ/ 1,73 მ2 -ზე ნაკლებია, ატენოლოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 27 სთ-ზე მეტია, დოზირების რეკომენდებული რეჟიმია 50 მგ დღეგამოშვებით ან 100 მგ 4 დღეში ერთხელ. პაციენტებს, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, სამკურნალო საშუალება ატენოლოლი ენიშნებათ დოზით 25 მგ/დღე-ღამეში ან 50 მგ /დღე-ღამეში მაშინვე ყოველი დიალიზის ჩატარების შემდეგ, რომელიც აუცილებლად უნდა ჩატარდეს სტაციონარის პირობებში, ვინაიდან შეიძლება ადგილი ჰქონდეს აწ-ს დაწევას. ხანდაზმული პაციენტები ხანდაზმულ პაციენტებში დოზირების რეჟიმი დამოკიდებულია თირკმელების ფუნქციურ მდგომარეობაზე. საწყისი ერთჯერადი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 25 მგ-ს. დოზის გადიდება შესაძლებელია კკ-ს, აწ და გშს-ს დონეების კონტროლით.
გვერდითი მოქმედება არასასურველი ეფექტების შეფასება დაფუძნებულია ქვემოთ წარმოდგენილ მონაცემებზე წარმოქმნის სიხშირის შესახებ: ძალიან ხშირად (≥ 1/ 10), ხშირად ( ≥ 1/100-დან <1/10-მდე), არახშირად ( ≥1/ 1000-დან < 1/100-მდე), იშვიათად (≥ 1/10000-დან < 1/1000-მდე), ძალიან იშვიათად (< 1/10000), უცნობია ( შეუძლებელია შეფასდეს არსებული მონაცემების საფუძველზე).
სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ იშვიათად: თრომბოციტული პურპურა, ანემია (აპლასტიური), თრომბოზი. ფსიქიკური დარღვევები ხშირად: ძილიანობა ან უძილობა. იშვიათად: გუნება-განწყობის ცვალებადობა, „კოშმარული“ სიზმრები, გონების აღრევა, დეპრესია, ჰალუცინაციები, შფოთვა, გონების აღრევა. ნერვული სისტემის მხრივ იშვიათად: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, პარესთეზიები. უცნობია: ყურადღების კონცენტრაციის უნარის დაქვეითება, რეაქციის სისწრაფის დაქვეითება, მომატებული დაღლილობა, კრუნჩხვები. მხედველობის ორგანოს მხრივ იშვიათად: მხედველობის დარღვევები, საცრემლე სითხის სეკრეციის შემცირება, მშრალი და მტკივნეული თვალები, კონიუნქტივიტი. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ ხშირად: ბრადიკარდია, ანგიოსპაზმის გამოვლენა (ქვედა კიდურების გაციება). იშვიათად: გულისცემის შეგრძნება, გულის ქრონიკული უკმარისობის სიმპტომების (კოჭების, ტერფების შეშუპება, ქოშინი) განვითარება (გაუარესება), გამტარუნარიანობის დარღვევა, არითმია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, ორტოსტატიკური ჰიპოტენზია, ხანგამოშვებითი კოჭლობის გაურესება, რეინოს სინდრომი. სასუნთქი სისტემის მხრივ იშვიათად: დისპნოე, ბრონქოსპაზმი, აპნოე, ცხვირის ჩაკეტვა. საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ ხშირად: კუჭ-ნაწლავური დარღვევები (გულისრევა, ღებინება,ტკივილი მუცელში, ყაბზობა ან დიარეა, გემოს დარღვევა). იშვიათად: პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის სიმშრალე. ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ ხშირად: „ღვიძლის“ ფერმენტების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია. იშვიათად: ჰეპატოტოქსიურობა, ქოლესტაზის ჩათვლით. კანის საფარის მხრივ იშვიათად: ალოპეცია, დერმატიტები, ფსორიაზის მიმდინარეობის გამწვავება, კანისმიერი ქავილი და გამონაყარი. უცნობია: ოფლდენის გაძლიერება, ფოტოსენსიბილიზაცია, ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ანგიონევროზული შეშუპებისა და ჭინჭრის ციების ჩათვლით. ნივთიერებათა ცვლის მხრივ ძალიან იშვიათად: შესაძლება ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობის განვითარება, განსაკუთრებით შაქრიანი დიაბეტის მქონე ავადმყოფებში ჰიპოგლიკემიური თერაპიის ფონზე.
რეპროდუქციული სისტემის მხრივ იშვიათად: პოტენციის დაქვეითება, ლიბიდოს დაქვეითება, პეირონის დაავადება. სხვები ხშირად: მომატებული დაღლილობა, სისუსტე. უცნობია: კუნთოვანი სისუსტე. ლაბორატორიული მაჩვენებლები ძალიან იშვიათად: „ღვიძლის“ ფერმენტების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია.
ურთიერთქმედება სახვა სამკურნალო საშუალებებთან ატენოლოლის ერთდროული გამოყენებისას: - პერორალური გამოყენების დიაბეტის საწინააღმდეგო საშუალებებთან, როგორიცაა ინსულინი, შესაძლებელია მათი მოქმედების გაძლიერება ან პროლონგირება. ამ დროს ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები (ტაქიკარდია და ტრემორი) შეიძლება შეინიღბოს ან გაქრეს. ამასთან დაკავშირებით აუცილებელია სისხლში შაქრის შემცველობის რეგულარული კონტროლის ჩატარება; - ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ბარბიტურატებთან, ფენოტიაზიდებთან, ნიტრიგლიცერინთან, დიურეზულებთან, ვაზოდილატატორებთან და სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან (მაგალითად, პრაზოზინთან) შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება; - კალციუმის არხების ბლოკატორებთან (მაგალითად, ნიფედიპინთან) ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერების გარდა შეიძლება განვითარდეს გულის უკმარისობა;
- უარყოფითი ინოტროპული ეფექტის მქონე კალციუმის არხების ბლოკატორებთან (მაგალითად, ვერაპამილთან, დილთიაზემთან) შესაძლებელია მათი მოქმედების გაძლიერება, განსაკუთრებით პაციენტებში პარკუჭოვანი ფუნქციის და/ან AV გამტარიანიბის დარღვევებით, რაც ზრდის არტერიული ჰიპოტენზიის, ბრადიკარდიის განვითარებიის რისკს. ვერაპამილის შეყვანის აუცილებლობის შემთხვევაში ეს უნდა მოხდეს ატენოლოლის მოხსნიდან სულ მცირე 48 საათის შემდეგ; - საგულეს გლიკოზიდებთან, რეზერპინთან, α-მეთილდოპასთან, გუანფაცინთან და კლონიდინთან შეიძლება განვითარდეს გშს-ს შენელება; - ინდომეტაცინთან შეიძლება შემცირდეს ატენოლოლის ანტიჰიპერტენზიული ზეგავლენა; - ნარკოტიკულ საშუალებებთან ძლიერდება ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი. ამ დროს ვლინდება ორივე საშუალების ადიტიური, უარტოფითი ინოტროპული მოქმედება; - პერიფერიულ მიორელაქსანტებთან (მაგალითად, სუქსამეტონიუმთან, ტუბოკურატინთან) შესაძლებელია ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის გაძლიერება, ამოტომ ოპერაციის წინ, როდესაც კეთდება ნარკოზი, ანესთეზიოლოგი უნდა იქნას ინფორმირებული იმის შესახებ, რომ ავადმყოფი ღებულობს ატენოლოლს;
- ეუფილინთან და თეოფილინთან შესაძლოა თერაპიული ეფექტის ურთიერთდათრგუნვა;
- ლიდოკაინთან შესაძლებელია შემცირდეს მისი გამოყოფა და გაიზარდოს ლიდოკაინის ტოქსიკური მოქმედების რისკი; - სიმპატომიმეტურ საშუალებებთან (მაგალითად, ადრენალინთან) შეიძლება ხელი შეუწყოს β-ადრენობლოკატორების მოქმედების შესუსტებას; - ნიტრატებთან, პერიფერიულ ვაზოდილატატორებთან, მონოამინოქსიდაზას (MAO) ინჰიბიტორებთან იზრდება მათი ჰიპოტენზიური მოქმედება; - პროპაფენონთან ძლიერდება ატენოლოლის ეფექტი;
- პრეპარატებთან, რომლებიც შეიცავენ კალიუმს, ხდება ამ უკანასკნელების ეფექტის შესუსტება; - პრეპარატებთან, რომლებიც თრგუნავენ ცენტრალურ ნერვულ სისტემას (ცნს), ძლიერდება სედაციური ეფექტი; - ნარკოტიკულ ანალგეზიურებთან ძლიერდება ნარკოტიკული ეფექტი, სახიფათო დათრგუნვა;
- ანტიქოლინესთერაზულ საშუალებებთან, ანგიოტენზინგარდამქმნელ ფერმენტის ინჰიბიტორებთან (კაპტოპრილთან, ენალაპრილთან, ლიზინოპრილთან) იწვევს სისხლში კალიუმის დონის მატებას. ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ატენოლოლსა და კლონიდინს, ამ უკანასკნელის მოხსნა შეიძლება მხოლოდ ატენოლოლით მკურნალობის შეწყვეტიდან რამოდენიმე დღის შემდეგ. ატენოლოლი აძლიერებს პრაზოზინის ჰიპოტენზიურ მოქედებას, მათი კომბინაცია იწვევს აწ უფრო მეტად დაქვეითებას, ვიდრე ეს იქნებოდა ერთი პრეპარატის მიღების შემთხვევაში. ატენოლოლით მკურნალობის დროს არ უნდა იქნას გამოყენებული კალციუმის არხების ისეთი ბლოკატორები,როგოროცაა ვერაპამილი და დილტიაზემი, ან სხვა ანტიარითმული საშუალებები (მაგალითად, დიზოპირამიდი).
დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: ბრადიკარდია, II და III ხარისხის AV ბლოკადა, გულის უკმარისობა, ჰიპოტონია, ბრონქოსპაზმი, ჰიპოგლიკემია. მკურნალობა: სიმპტომური, გამოხატული ბრადიკარდიის კუპირება ხდება ატროპინით (1-2 მგ ინტრავენურად), ხოლო აუცილებლობის შემთხვევაში- ბეტა-ადრენორეცეპტორების სტიმულატორებით (იზოპრენალინი - 25 მკგ ინტრავენურად, ნელა; ან ორციპრენალინით - 0,5 მგ ინტრავენურად, ნელა). ნაჩვენებია საგულე გლიკოზიდებისა და გლუკაგონის გამოყენება; რითმის ხელოვნური წამყვანის დაყენება.
მოწამვლის სიმპტომების გამოვლენისთანავე აუცილებელია დაუყოვნებლივ ექიმისთვის მიმართვა.
შეფუთვა 10 ტაბლეტი კონტურულ ფიჭისმაგვარ შეფუთვაში. 3 კონტურული ფიჭისმაგვარი შეფუთვა ფურცელ-ჩანართთან ერთად თავსდება მუყაოს შეკვრაში.
შენახვის პირობები სინათლისაგან და სინესტისაგან დაცულ ადგილზე, არაუმეტეს 25˚C ტემპერატურაზე. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.
ვარგისობის ვადა
3 წელი. არ გამოიყენოთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.
გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II , გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.
ინფორმაცია მწარმოებელზე
ღია სააქციო საზოგადოება „სამედიცინო პრეპარატების ბორისოვის ქარხანა“, ბელარუსის რესპუბლიკა, მინსკის ოლქი, ქალ. ბორისოვი, ჩაპაევის ქუჩა, 64,
ტელ/ფაქს +375 (177) 735612, 731156.