ანაპრილინი 0.04გ #50ტ (ბელ)

ანაპრილინი 0.04გ #50ტ (ბელ)

1.74 ლარი
ქვეყანა: ბელორუსია
მწარმოებელი: ბორისოვო მედ/პრ ქ-ნა
ჯენერიკი - შეადარეთ ანალოგები: პროპრანოლოლი
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
კოდი: 1557
გააზიარე:

ანაპრილინი

სავაჭრო დასახელება: ანაპრილინი.

საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება: Propranolol.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტები 40 მგ.

აღწერა:თეთრი ფერის ტაბლეტები, ბრტყელცილინდრული.

შემადგენლობა

ერთი ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიურ ნივთიერებას - პროპრანოლოლის ჰიდროქლორიდს - 40 მგ;

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, კარტოფილის სახამებელი, ტალკი, კალციუმის სტეარატი.

 

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: არასელექტიური β-ადრენობლოკატორები.

ათქ კოდი: C07AA05.

 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ანაპრილინი ბლოკავს β1- და β2-ადრენორეცეპტორებს. გულის β1-ადრენორეცეპტორებზე სიმპათიკური ზემოქმედების შემცირების გამო, მცირდება მისი შეკუმშვის სიძლიერე და სიხშირე, აგზნებადობის და გამტარობის დათრგუნვა. ამცირებს რენინის სეკრეციას. β2 ადრენორეცეპტორების ბლოკადასთან დაკავშირებით, პროპრანოლოლი ზრდის ბრონქების ტონუსს, მიომეტრიუმის კონტრაქტურ აქტივობას, ავიწროებს სისხლძარღვებს (მათ შორის კორონარულს), ამცირებს ადრენალინის ჰიპერგლიკემიურ ეფექტს.

აქვს ანტიანგინალური, ჰიპოტენზიური და ანტიარითმული მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღების შემდეგ ის სწრაფად და თითქმის სრულად შეიწოვება (90%). პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 1–1,5 საათის შემდეგ. ბიოშეღწევადობა ერთჯერადი პერორალური მიღების შემდეგ არის 30-40% (ღვიძლში „პირველი გავლის“ ეფექტი), ხანგრძლივი გამოყენებისას იზრდება (წარმოიქმნება მეტაბოლიტები, რომლებიც აინჰიბირებენ ღვიძლის ფერმენტებს).

აქვს მაღალი ლიპოფილობა, გროვდება ფილტვების, ტვინის, თირკმელებისა და გულის ქსოვილებში. აღწევს ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებში, დედის რძეში. სისხლის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება - 90-95%.

ბიოტრანსფორმაცია ხდება ღვიძლში გლუკურონიდაციით. ნაღველთან ერთად ხვდება ნაწლავში, დეგლუკურონიზდება და რეაბსორბირდება.

შედარებით სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 3-5 საათს, კურსის მიღების ფონზე შეიძლება გაგრძელდეს 12 საათამდე, გამოიყოფა შარდით - 90%, უცვლელი სახით - 1%-ზე ნაკლები. არ მოიხსნება ჰემოდიალიზით.

 

ჩვენებები

არტერიული ჰიპერტენზია; სტენოკარდია; ესენციური ტრემორი; თირეოტოქსიკოზის, შფოთვითი აშლილობების კომპლექსურ თერაპიაში; შაკიკის პრევენცია.

 

მიღების წესი და დოზირება

ინიშნება შიგნით ჭამის შემდეგ.

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს – 40 მგ 2-ჯერ დღეში. არასაკმარისი ეფექტის  შემთხვევაში დოზა იზრდება 40 მგ-მდე 3-ჯერ ან 80 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. დოზის კორექცია ხდება წინა დოზის მიღებიდან ერთი კვირის შემდეგ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა – 320 მგ.

სტენოკარდიის დროს – საწყისი დოზით 20 მგ 3-ჯერ დღეში, შემდეგ ერთკვირიანი ინტერვალით დოზა თანდათან იზრდება 80-120 მგ-მდე 2-3 მიღებაზე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა – 240 მგ.

შფოთვითი აშლილობის დროს: 40 მგ დოზა შეიძლება გამოყენებულ იქნას სიტუაციური შფოთვითი მდგომარეობის კუპირებისთვის. გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობის გრძელვადიანი მკურნალობა უნდა დაიწყოს 40 მგ დოზით ორჯერ დღეში, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს 40 მგ-მდე სამჯერ დღეში, საჭიროების შემთხვევაში. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მკურნალობაზე პასუხის მიხედვით.

ექვსი თვის შემდეგ მკურნალობა უნდა გადაიხედოს.

შაკიკის პროფილაქტიკისთვის, ასევე ესენციური ტრემორის დროს – საწყისი დოზა 40 მგ 2-3-ჯერ დღეში, აუცილებლობის შემთხვევაში თანდათან იზრდება 160 მგ-მდე/დღეში.

თირეოტოქსიკოზის მკურნალობისას პრეპარატის მიღება იწყება 40 მგ 3-4-ჯერ დღეში. შემდგომში დოზა იზრდება ყოველ 3-4 დღეში ოპტიმალურამდე, რაც საშუალებას იძლევა გაკონტროლდეს გულის შეკუმშვის სიხშირე წუთში 60-90 დარტყმის ინტერვალით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა - 160 მგ/დღეში.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება. თირკმელების ფუნქციის დარღვევა არ საჭიროებს დოზის კორექციას.

ბავშვები

ეს პრეპარატი არ გამოიყენება პედიატრიულ პრაქტიკაში.

 

უკუჩვენებები

ჰიპერმგრძნობელობა, ბავშვთა ასაკი, კარდიოგენური შოკი, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი,  სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი, პრინცმეტალის სტენოკარდია, დეკომპენსირებული სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა, სინუსური ბრადიკარდია (გულისცემის სიხშირე 55 დარტყმაზე ნაკლები წუთში), არასრული ან სრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, გამოხატული გულის მარჯვენა- და მარცხენაპარკუჭოვანი უკმარისობა, არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა 90 მმ ვწყ.სვ.-ზე ნაკლები), ბრონქული ასთმა, თივის ცხელება, ბრონქოსპაზმისადმი მიდრეკილება, ბრონქოსპაზმის შეტევები ანამნეზში, შაქრიანი დიაბეტი კეტოაციდოზით, არტერიული პერიფერიული სისხლის ნაკადის დარღვევები, სპასტიური კოლიტი.

 

სიფრთხილით

ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, ბრონქიტი, შაქრიანი დიაბეტი (ჰიპოგლიკემიის რისკი ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან ერთად მიღებისას), თირკმლის და/ან ღვიძლის უკმარისობა, ჰიპერთირეოზი, დეპრესია, მიასთენია, ფეოქრომოციტომა, ფსორიაზი, პერიფერიული სისხლძარღვების ოკლუზიური დაავადებები, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, ხანდაზმული ასაკი, ბავშვთა ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის).

 

გვერდითი რეაქციები

ნერვული სისტემის მხრივ: მომატებული დაღლილობა, სისუსტე, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა ან უძილობა, კოშმარები, დეპრესია, მეხსიერების დაქვეითება, ცნობიერების არევა, ჰალუცინაციები, ტრემორი, ნერვოზულობა, მოუსვენრობა.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, ცრემლის სითხის სეკრეციის შემცირება, თვალების სიმშრალე და ტკივილი, კერატოკონიუნქტივიტი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: სინუსური ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, არითმიები, გულის ქრონიკული უკმარისობის განვითარება (დეკომპენსაცია), არტერიული წნევის დაქვეითება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ანგიოსპაზმი (პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ქვედა კიდურების სიცივე, რეინოს სინდრომი), ტკივილი გულმკერდის არეში.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დისკომფორტი ეპიგასტრიუმის არეში, ყაბზობა ან დიარეა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები (ქოლესტაზი), გემოს ცვლილებები, მეზენტერული თრომბოზი, იშემიური კოლიტი.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ცხვირის დახშობა, ფარინგიტი, ხველა, ქოშინი, რესპირატორული დისტრეს სინდრომი, ბრონქოსპაზმი და ლარინგოსპაზმი.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ჰიპო- ან ჰიპერგლიკემია.

ალერგიული რეაქციები: ქავილი, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება.

კანისა და მისი წარმოებულების მხრივ: ჭარბოფლიანობა, ფსორიაზის მსგავსი კანის რეაქციები, ფსორიაზის სიმპტომების გამწვავება, ალოპეცია.

სისხლის სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: თრომბოციტოპენია (სისხლდენა და სისხლჩაქცევები), ლეიკოპენია, ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ლაქტატდეჰიდროგენაზა.

ზემოქმედება ნაყოფზე:  საშვილოსნოსშიდა ზრდის შეფერხება, ჰიპოგლიკემია, ბრადიკარდია.

სხვა: ზურგის ტკივილი, ართრალგია, პოტენციის დაქვეითება, „მოხსნის“ სინდრომი (სტენოკარდიის შეტევების გაძლიერება, მიოკარდიუმის ინფარქტი, არტერიული წნევის მომატება), ცხელება, პეირონის დაავადება, მიასთენია გრავის.

 

გართულებების მკურნალობა

გვერდითი ეფექტების, განსაკუთრებით მდგრადი ბრადიკარდიის განვითარებისას, ინტრავენურად  ნელა შეჰყავთ ატროპინის სულფატი (1-2 მგ) ან β-ადრენოსტიმულატორები.

ზომიერი ბრადიკარდიისას, რომელიც ვითარდება მკურნალობის დროს, არ არის მოხსნის ჩვენება; მძიმე ბრადიკარდიის დროს დოზა უნდა შემცირდეს.

 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან

მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან პრეპარატის გამოყენებისას შეინიშნება ჰიპოტენზიური ეფექტის მნიშვნელოვანი ზრდა, ეს კომბინაცია უკუნაჩვენებია; მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორებისა და ანაპრილინის მიღებას შორის მკურნალობის შესვენება უნდა იყოს მინიმუმ 14 დღე.

დიურეზულებთან, რეზერპინთან, ჰიდრალაზინთან, ნიფედიპინთან და სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან, ასევე ეთანოლთან ერთდროული გამოყენებისას ძლიერდება ანაპრილინის ჰიპოტენზიური მოქმედება.

რიზატრიპტანთან ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლში მისი კონცენტრაციის მატებას და საჭიროებს რიზატრიპტანის დოზის კორექციას შემცირების ტენდენციით.

პრეპარატის ჰიპოტენზიურ ეფექტს ასუსტებენ გლუკოკორტიკოიდები, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (ნატრიუმის შეკავება და თირკმელებში პროსტაგლანდინების სინთეზის დაქვეითება), ესტროგენები (ნატრიუმის შეკავება).

ანაპრილინი აძლიერებს თირეოსტატული და უტერომატონიზირებელი პრეპარატების მოქმედებას; ამცირებს ანტიჰისტამინური საშუალებების მოქმედებას.

ამიოდარონთან, ვერაპამილთან და დილთიაზემთან ერთად გამოყენებისას აძლიერებს უარყოფითი ქრონო-, ინო- და დრომოტროპული ეფექტების გამოხატულებას.

იოდის შემცველი რენტგენოკონტრასტული სამკურნალო საშუალებების ინტრავენური შეყვანისას იზრდება ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების რისკი.

ფენიტოინი ინტრავენურად შეყვანისას, საინჰალაციიო საანესთეზიო საშუალებები (ნახშირწყალბადების წარმოებულები), ანაპრილინთან ერთად გამოყენებისას, ზრდის კარდიოდეპრესიული ეფექტის გამოხატულებას და არტერიული წნევის დაქვეითების ალბათობას.

ანაპრილინი ერთდროული გამოყენებისას ცვლის ინსულინის და პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების ეფექტურობას, ნიღბავს ჰიპოგლიკემიის განვითარების სიმპტომებს (ტაქიკარდია, არტერიული წნევის მომატება).

საგულე გლიკოზიდები, მეთილდოპა, რეზერპინი და გუანფაცინი, ანტიარითმული საშუალებები ანაპრილინთან ერთად მიღებისას ზრდიან ბრადიკარდიის, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, გულის გაჩერებისა და გულის უკმარისობის განვითარების ან გართულების რისკს.

ანაპრილინი ახანგრძლივებს არადეპოლარიზებული მიორელაქსანტების მოქმედებას და კუმარინების ანტიკოაგულაციურ ეფექტს.

ტრი- და ტეტრაციკლური ანტიდეპრესანტები, ანტიფსიქოზური საშუალებები (ნეიროლეპტიკები), ეთანოლი, სედაციური და საძილე საშუალებები აძლიერებენ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე პროპრანოლოლის დამთრგუნველ ეფექტს.

სპორინის ალკალოიდები ანაპრილინთან ერთად გამოყენებისას ზრდიან პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევების განვითარების რისკს.

ანაპრილინი ზრდის მძიმე სისტემური რეაქციების (ანაფილაქსიის) განვითარების ალბათობას იმუნოთერაპიისთვის ან კანზე სინჯებისთვის გამოყენებული ალერგენების შეყვანის ფონზე.

ციმეტიდინი, სულფასალაზინი ზრდის ანაპრილინის ბიოშეღწევადობას.

ანაპრილინი ზრდის ლიდოკაინის, ფენოთიაზინური ნეიროლეპტიკების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში, ამცირებს თეოფილინის კლირენსს.

 

სიფრთხილის ზომები

ავადმყოფების მონიტორინგი უნდა მოიცავდეს გულის შეკუმშვების სიხშირეზე და არტერიულ წნევაზე დაკვირვებას (მკურნალობის დასაწყისში – ყოველდღიურად, შემდეგ 3-4 თვეში ერთხელ), ელექტროკარდიოგრამას, სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციას შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში (4-5 თვეში ერთხელ). ხანდაზმულ პაციენტებში რეკომენდებულია თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგი (4-5 თვეში ერთხელ). აუცილებელია სამედიცინო კონსულტაცია, თუ ანაპრილინის მიღებისას გულისცემის სიხშირე 1 წუთში 50 დარტყმაზე ნაკლებია.

გულის იშემიური დაავადების და არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა ხანგრძლივი უნდა იყოს. პრეპარატთან მკურნალობის შეწყვეტა ხდება თანდათან (დოზის შემცირება 25%-ით ყოველ 3-4 დღეში): მოულოდნელმა მოხსნამ შეიძლება გააძლიეროს სტენოკარდიის სინდრომი და მიოკარდიუმის იშემია, გააუარესოს ფიზიკური დატვირთვისადმი ტოლერანტობა, შეცვალოს სისხლის რეოლოგიური თვისებები და ა.შ. შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში პრეპარატის გამოყენება ტარდება სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლის ქვეშ, დამახასიათებელი კლინიკური სურათის გარეშე ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკის გამო. პაციენტებს უნდა მიეცეთ ინსტრუქცია, რომ β-ადრენობლოკატორებით მკურნალობისას ჰიპოგლიკემიის მთავარი სიმპტომია ჭარბოფლიანობა.

გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებმა (ადრეული სტადიები) ანაპრილინი უნდა გამოიყენონ დიურეზულების ან ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, საგულე გლიკოზიდებით თერაპიის ფონზე ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.

მოწევისას β-ადრენობლოკატორების ეფექტურობა უფრო დაბალია.

პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ კონტაქტურ ლინზებს, უნდა გაითვალისწინონ, რომ მკურნალობის დროს შესაძლებელია ცრემლის სითხის გამომუშავების შემცირება.

ფეოქრომოციტომის მქონე პაციენტებს ენიშნებათ მხოლოდ α-ადრენობლოკატორის მიღების შემდეგ.

თირეოტოქსიკოზის დროს ანაპრილინს შეუძლია შენიღბოს თირეოტოქსიკოზის კლინიკური ნიშნები (მაგალითად, ტაქიკარდია). თირეოტოქსიკოზის მქონე პაციენტებში პრეპარატის უეცარი შეწყვეტა უკუნაჩვენებია, რადგან ამან შეიძლება გააძლიეროს სიმპტომები.

კლონიდინის ერთდროული მიღებისას მისი მიღება შეიძლება შეწყდეს ანაპრილინის მოხსნიდან მხოლოდ რამდენიმე დღის შემდეგ.

სიმპათოლიტიკებმა (მაგალითად, რეზერპინმა) შეიძლება გაზარდონ β-ადრენობლოკატორების მოქმედება, ასეთი პაციენტები უნდა იყვნენ მუდმივი სამედიცინო მეთვალყურეობის ქვეშ არტერიული ჰიპოტენზიის ან ბრადიკარდიის გამოსავლენად.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მზარდი ბრადიკარდიის (50 დარტყმაზე ნაკლები წუთში), არტერიული ჰიპოტენზიის (სისტოლური არტერიული წნევა 100 მმ.ვწყ.სვ.-ზე ნაკლები), ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, ბრონქოსპაზმის, პარკუჭოვანი არითმიების, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს დოზა უნდა შემცირდეს ან მკურნალობა უნდა შეწყდეს. β-ადრენობლოკატორების მიღებით გამოწვეული დეპრესიის განვითარების დროს რეკომენდებულია თერაპიის შეწყვეტა.

უნდა მოიხსნას სისხლსა და შარდში კატექოლამინების დონეების გამოკვლევამდე; ანტინუკლეური ანტისხეულების ტიტრებამდე.

პროპრანოლოლი უკუნაჩვენებია პერიფერიული სისხლძარღვების სისხლის მიმოქცევის მძიმე დარღვევების დროს; პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის ნაკლებად მძიმე დარღვევის დროს გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს მდგომარეობის გაუარესება.

პროპრანოლოლი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში პირველი ხარისხის AV ბლოკით გამტარობის დროზე წამლის უარყოფითი ზემოქმედების შედეგად.

პროპრანოლოლი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის დეკომპენსირებული ციროზის მქონე პაციენტებში.

ღვიძლის ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებში პროპრანოლოლი გამოიყენება სიფრთხილით და საწყისი დოზის შერჩევით.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის დოზებს შორის ინტერვალი უნდა გაიზარდოს ან პროპრანოლოლის დოზა უნდა შემცირდეს, რათა თავიდან იქნას აცილებული პრეპარატის კუმულაცია.

პორტალური ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა და განუვითარდეთ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია. პროპრანოლოლის გამოყენებამ ასეთ შემთხვევებში შეიძლება გაზარდოს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარების რისკი.

პროპრანოლოლის გამოყენების ფონზე ანესთეზიის ჩატარებისას საჭიროა სიფრთხილე.

აუცილებელია ანესთეზიოლოგის ინფორმირება და რაც შეიძლება ნაკლები უარყოფითი ინოტროპული ეფექტის მქონე საანესთეზიო საშუალების შერჩევა.

ისევე როგორც სხვა β-ადრენოლიტიკური პრეპარატები, პროპრანოლოლსაც შეუძლია გაზარდოს როგორც მგრძნობელობა ალერგენების მიმართ, ასევე გააძლიეროს ანაფილაქსიური რეაქციები. ადრენალინი ყოველთვის არ იძლევა სასურველ თერაპიულ შედეგს პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ β-ადრნოლიტიკური პრეპარატებით.

მოცემული სამკურნალო პროდუქტი უკუნაჩვენებია იშვიათი მემკვიდრეობითი ფრუქტოზის აუტანლობის ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციის მქონე პაციენტებში.

ორსულობა ან ლაქტაცია

ორსულობის დროს გამოყენება შეუძლებელია, თუ ორსულისთვის მოსალოდნელი თერაპიული ეფექტი არ აღემატება ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს.

პროპრანოლოლის ტერატოგენურობის მტკიცებულება არ არსებობს. თუმცა, β ̵ ბლოკატორები ამცირებენ პლაცენტურ პერფუზიას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა სიკვდილი, ადრეული და ნაადრევი მშობიარობა. გარდა ამისა, შეიძლება განვითარდეს არასასურველი რეაქციები, განსაკუთრებით ჰიპოგლიკემია და ბრადიკარდია ახალშობილებში და ნაყოფის ბრადიკარდია. არის გაზრდილი რისკი გულის და ფილტვის მხრივ გართულებებისა ახალშობილებში მშობიარობის შემდგომ პერიოდში.

β-ბლოკატორების უმეტესობა, განსაკუთრებით ლიპოფილური ნაერთები, შეიძლება გადავიდნენ დედის რძეში. შედეგად, რეკომენდებულია ძუძუთი კვების შეწყვეტა პრეპარატის გამოყენების პერიოდში.

სატრანსპორტო საშუალებების ან სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება

პრეპარატის მიღებისას სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებს, ოპერატორებს შეიძლება ჰქონდეთ ყურადღების შესუსტება და რეაქციის სიჩქარის დაქვეითება.

 

დოზის გადაჭარბება

სიმპტომები: სინკოპეს მდგომარეობა, პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია, არითმიები, გულის უკმარისობა, ბრადიკარდია, თავბრუსხვევა, არტერიული წნევის დაქვეითება, სუნთქვის გაძნელება, თითის ფრჩხილების ან ხელისგულების ციანოზი, კრუნჩხვები.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, გააქტიურებული ნახშირის დანიშვნა (პერორალურად მიღებისას); ატრიოვენტრიკულური გამტარობის დარღვევისას –  ი/ვ 1-2 მგ ატროპინი, ეპინეფრინი, დაბალი ეფექტურობისას ხორცილედება დროებითი კარდიოსტიმულატორის დაყენება; პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლიისას - ლიდოკაინი (IA კლასის პრეპარატები არ გამოიყენება); არტერიული ჰიპოტენზიის დროს პაციენტი უნდა იყოს მწოლიარე მდგომარეობაში თავით დაბლა, ისე რომ საწოლის თავი დაშვებული იყოს, არაეფექტურობის შემთხვევაში – ეპინეფრინი, დოფამინი, დობუტამინი; კრუნჩხვისას – ი/ვ დიაზეპამი; ბრონქოსპაზმისას – ინჰალაციის ან პარენტერალური გზით β-ადრენოსტიმულატორები.

 

შეფუთვა

10 ტაბლეტი კონტურულ-უჯრედულ შეფუთვაში დამზადებული პოლივინილქლორიდის ფირისა და ალუმინის ფოლგისგან. 5 კონტურულ-უჯრედული შეფუთვა ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს შეფუთვაში (№10x5).

 

შენახვის პირობები

შეინახეთ სინათლისა და სინესტისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

 

ვარგისობის ვადა

4 წელი. არ გამოიყენოთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

 

აფთიაქებიდან გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

 

ინფორმაცია მწარმოებელზე

ღია სააქციო საზოგადოება "ბორისოვის სამედიცინო პრეპარატების ქარხანა",

ბელარუსის რესპუბლიკა, მინსკის ოლქი, ქ. ბორისოვი, ჩაპაევის ქუჩა, 64,

ტელ/ფაქსი +375(177)735612, 731156.